Od rana do wieczora sie objadam

nie potrafie przestac jesc. Jak zaczne to jem do totalnego napchania, a ze moj zoladek po latach kompulsywnego objadania sie maksymalnie rozciagnal, to jem ogromne ilosci. Najgorsze jest to, ze w ogole nie czuje sytosci, jedynie zmulenie. Jest 11, a ja juz jestem objedzona i nie jestem w stanie nic zrobic. Poczekam chwile, az mi sie troche ulozy i dalej dopcham. Dla wiekszosci z was to pewnie obrzydliwe, ale ja naprawde nie potrafie przestac. To tak jakby kazac alkoholikowi przestac pic po kieliszku wina. Alkoholizm to pryszcz w porownaniu z uzaleznieniem od jedzenia. Moje zycie to wegetacja. Czy ktos chociaz w malym stopniu rozumie przez co przechodze lub mial podobny problem?