Depresja, nie daje sobie rady

Nie skonczylam studiow, przez wieczne poczucie bycia nie na miejscu i zamartwianie sie, tkwie w martwym punkcie.Czuje sie bezsilna i najchetniej lezala bym w lozku caly czas. Kiedy probuje sie za cos brac czy tak mi nie wychodzi. I juz nawet nie mam sil probowac, wlasnie przez brak bliskiej, zaufanej osoby ktorej moglabym sie w kazdej chwili zwierzyc. Jestem obecnie w domu. Chodze do Kosciola jak mi sie uda zebrac, rowniez na adoracje, ale nic nie daje. Przez chorobe nie potrafie podjac czasem prostych decyzji. Wszystkim sie zamartwiam o wiele bardziej niz jest to warte. Chcialabym byc silna i nie przejmowac zlymi rzeczami w moim zyciu, ale nie potrafie. Juz nie wiem gdzie szukac pomocy.

a chłop ? Gdzie twoj facet ?

wlasnie nie mam nikogo, jestem sama

podaj gg

nie mam niestety gg

Proszę, wyślij mi Skarbie fotkę szparki do oceny :) Mój e-mail to: upu2(małpa)wp.pl

Mam to samo:( Nie mogę się w ogóle wziąć.. ciągle się boje. Mam lęki społeczne i fobie szkolną, którą mam teraz na studiach.. Zaczęłam drugi raz a chyba drugi raz rzucę.. Bo nie umiem już funkcjonować wśrod ludzi! masakra.. Boję się grupy, profesorów.. boję się, że ktoś mnie będzie kompromitował albo się na mnie uweźmie znowu a ja nie mam nikogo, kto by stanął w mojej obronie:/ Nie radze sobie z dorosłościa.. Często lawiruje między superodpowiedzialnościa a olewaniem wszystkiego totalnie.. wszystko mi wisi. ryzykuje, że stracę, ale strate tak naprwde mam gdzieś, umiem się wyłączyć i wmówić sobie, że mnie to nie obchodzi.. I się zamykam w sobie coraz głębiej i coraz trudniej wyjść.. Kiedyś potrafiłam wyjśc normalnie do lud*******olorowych ubraniach, patrząć przed siebie teraz tylko na czarno, ze wzrokiem wbitym w ziemie, nie patrząc nikomu w oczy, z głębokim poczuciem wstydu za to, że tak wszystko ładnie p*****le sobie w życiu..

mam to samo :( wszyscy dookoła mówili idź do lekarza, proś o pomoc, w końcu się zdecydowałam.. teraz od kilku lat jestem na lekach, chodzę na terapię a i tak z każdym dniem jest coraz gorzej.. Nie mam już siły walczyć.