Mam 30 lat i jestem sama i zaczyna mi odp*****lać

Mam 30 lat i jestem sama i zaczyna mi odp*****lać

To tak jak mojej dawnej "najlepszej przyjaciółce", 31 lat i sieczka w głowie odpier***. Kaśka, to Ty? :P

Co macie na myśli?

A skąd jesteś autorko?Szukam kogoś do pogadania spotkań w twoim wieku.

Mam na myśli to, że jestem sama i zaczyna mi odwalać. Jakieś schizy odstawiam. Powiem tylko, że seks mam regularny, ale z żonatym facetem więc do d**y. Chyba zamarzyła mi się stabilizacja

Ale jak to się objawia?

no przeicez w Koranie pisze ze kobieta sama bez mezczyzny nie moze funkcjonowac

Nie szukam kochanka. Już nadstawiam tyłka jednemu i wiem, że to nie dla mnie. Mieszkam w małej wiosce. Pracuje jako nauczycielka w małej szkole. 99% załogi stanowią kobiety w wieku 50 lat. I jak tu poznać kogoś?

No wiem ale ja szukam kogoś do poważnego związku.Jestem w podobnej sytuacji co Ty.Nie mogę znaleźć miejsca w domu

Jestem troche starszy podaj maila to sobie popiszemy

Jestem z Podkarpackiego. Z takiej dziury, gdzie psy d****i szczekają a 99% osób popiera PiS

Jak to się objawia? A no zachowuje się jak 14-latka z burzą hormonów, zamiast jak dorosła osoba. Co chwilę wahania nastroju, od depresji do entuzjazmu, co parę miesięcy nowy facet- i każdy rzucony z wielkim hukiem (tudzież ona rzucona, na jedno wychodzi), po czym parę tygodni kolejnej depresji, ciągłe "dramaty" w życiu, ba, doszła już do zrywania znajomości z koleżankami przez takie pierdoły jak to, że tydzień na smsa nie dostaje odpowiedzi od osoby pracującej po 50h/tydz i zajmującej się chorą osobą, za to sama potrafi do tej koleżanki wydzwaniać tylko jak potrzebuje (czytaj: wisi na telefonie po dwie godziny i płacze, jak to kolejny kochanek jest do d**y i nie da się z nim życia ułożyć, ludzie w pracy samo zło, szef nie głaszcze po główce, a pies nalał na dywan). Taki wampir energetyczny, który po 15 latach przyjaźni potrafi ogłosić ci niespodziewanie, że skoro przez ostatnie miesiące mało gadałyście, to znaczy że masz ją gdzieś i nigdy nie byłyście przyjaciółkami (a nie wie w ogóle, czemu mało gadałyście, czy u drugiej strony wszystko w porządku, itd). I najlepsze- wypomina osobom w szczęśliwych związkach, że mają swoją drugą połówkę i mają dla niej mniej czasu, a do tego "nigdy jej nie zrozumieją", bo przecież nie są sami. No sorry, nastolatki więcej rozumu miewają...

U mnie przejawia się tym, że myślę, że jestem brzydka i nic nie warta skoro nikt się mną nie interesuje. Mam napady depresji. Czuję się gorsza od innych. Na nic nie mam ochoty. Jestem sfrustrowana w środku a pokazuje innym jaka to wyluzowana jestem i uśmiechnięta. A to nieprawda, bo tylko udaje. I takie udawanie jest najgorsze. Gdybym mogła wykrzyczałabym wszystko co duszę w sobie.

gość dziś Myślę, że to nie jest kwestia wieku ale osobowości. Ewidentnie ma jakieś problemy ze sobą.

A czego uczysz? Może i ja, się w końcu czegoś pożytecznego nauczę. Np. ortografii.

gość dziś Jak nie ma u Ciebie potencjalnych partnerów, to kto ma się Tobą interesować? To nie Twoja wina. Zmień otocznie.

Jak mam zmienić otoczenie jak mieszkam w dziurze zabitej dechami. Szukałam przez net. Jedna znajoma poznała tak obecnego męża, druga podobnie. Tylko ja mam jakiegoś pecha.

Nie zasługujesz na faceta bóg już o to zadba.

Mi taka moja samotna "przyjaciółka" potrafiła wypominać wszystko- udany związek, dobrą pracę, to, że mam przy sobie innych przyjaciół niż ona, ba, próbowała mi "stopniować" znajomości i domagać się potwierdzeń, że ona jest dla mnie najważniejsza, nikt inny. Była zazdrosna najpierw o mojego chłopaka, potem męża- i to latami, chyba nigdy się nie pogodziła po cichu z tym, że go mam, wprost mi mówiła że mi zazdrości- ale w taki negatywny sposób, zasypując mnie zarzutami że "tak, teraz masz jego, dla mnie już nie masz tyle czasu co dawniej"- no przepraszam, a to nie jest czasem normalne?! Po trzydziestce wciąż oczekiwała kontaktów jak za czasów nastoletnich, spontanicznych wypadów na parę dni gdzieś, oczywiście zawsze we dwie, i narzekała, narzekała, narzekała. Jak wpadłąm na kawę, to było "No tak, tylko dwie godziny posiedzisz i już ci do męża spieszno", jak zostałam do wieczora "Już nie chcesz u mnie nocować jak dawniej", jak zadzwoniłam "No w końcu sobie o mnie przypomniałaś, już nie dzwonisz tyle co kiedyś", itd, itp. No kur**** można było dostać. Hormony jej do głowy biły najwidoczniej z tej samotności. Ileż można wysłuchiwać pretensji i żali, szczególnie że niesłusznych, bo przecież skoro wpadłam na kawę, to znaczy że chciałam się spotkać, a tu pretensje, że nie tak często jak dawniej... Cóż, w końcu rak sam się odciął i odetchnęłam z ulgą, mniej stresu i nerwów w życiu.

Autorko podaj@ popiszemy sobie

Autorko fajnie nas wkręcasz . Zabawnie Brawo

Autorko jakiś pan chce Cię zapoznać, więc czemu nie skorzystasz z okazji? :)

Autorka wybyła, herbatkę parzy, czy aby tylko dla siebie?

Och dziewczyny, dziewczyny nudzicie się tak jak i my. Umówmy się na party. Może dziś wieczorkiem?

Tylko u kogo? :)

Na pierwsze spotkanie, wybrałbym grunt neutralny. Lokal z żarełkiem i muzyczką.

Może Autorka zasugeruje lokal, zna godne nas miejsce?

Chyba żadna się nie odważy :D

Ależ skąd nie znasz bywalców kafe to wybrańcy odważni tu nikt nie ma dochodów poniżej 10 tyś. oprócz mnie, mam 9999 :O

Autorka sama zaczęła i uciekła :D