Po co komu są potrzebne dzieci w związkach na siłę,z

desperacji.

skąd to przekonanie,że nadają się na rodziców

żeby zatrzymać i uwiązać partnera!

ale po co to komu,czy to nie lepiej z kolegami iść na d*****,poczytać książkę,pojechać na wycieczkę

przecież ludzie którzy niezle się dobrali,założą niezłą rodzinę jakoś się nadają na rodziców,mogą mieć dosyć rodzicielstwa i zapłakać po co im te dzieci były,a co dopiero takie zdesperowane dziadostwo

Jeżeli ktoś przeczuwa że się nie nadaje na rodzica to po co robić coś na siłę,ucierpi na tym dziecko.

ojca zapytaj młotku. życie bez dzieci nie ma sensu, kiedy to absolutnie nikomu nie jesteś potrzebny. to po co ci żyć?

Możesz byc potrzebny partnerowi,rodzicom póki są,można mieć przyjaciół także twoja teoria jest nieuzasadniona :-)

trzeba umieć sobie znalezc zajęcie,mój ojciec był właśnie takim p***********m desperatem,którego matka nie chciała tak naprawdę

ja nie jestem wrogiem dzieci,uważam,że są ludzie,są pary,gdzie zwłaszcza kobiecie może odbić z nudów,gdzie mogą nie mieć o czym ze sobą gadać,jeżeli nie dorosną do dziecka,tylko po co komuś jakaś desperacja w kwestii zakładania rodzin,skutki tego są straszne

po prostu ludzie albo się dobrali i potrafią to docenić,ogarnąć się i spoważnieć,albo trzeba uciekać,a nie pakować się w dziecko

po co komu rodzina, w sytuacji w której jest ewidentne,że ludzie się nie dobrali

Nie wam oceniać czy sie dobrali czy sie nie dobrali.

ale wiem,że ludzie których znam bliżej,się nie dobrali,to nie jest kwestia oceny,ale faktów,moi rodzice się nie dobrali,mój brat w podobne g****o się wkopał

jeżeli moja matka na samą myśl o moim ojcu i naszej rodzinie zawsze miała wieczną zgagę( pominę opisy szczegółów) natomiast mój brat jest w stanie wiecznej depresji,inny człowiek po prostu,same te fakty wystarczą,żeby stwierdzić,że nasza rodzina jak i jego to g****o

gość 09:50---> to według ciebie ludzie bez dzieci z wyboru nie powinni żyć bo nie mają dla kogo?..debilką jesteś jak tak myślisz...ja nie mam dziecka bo nie chcę a żyję dla siebie,dla męża,dla rodziców...dziecko nie jest mi do niczego potrzebne,by mi tylko przeszkadzało w wygodnym życiu

przychodzi moment w życiu że do człowieka dociera że bliscy krewni odchodzą, rodzina coraz mniejsza a i partner nie zawsze będzie z wami....wtedy wyobraźcie sobie tą pustkę ja obecnie jestem w takiej sytuacji, mam 41 lat, jestem jedynaczką, rodzice pod 80tkę, mąż jedynak nagle uświadomiłam sobie że gdyby nie mąż nie mam żadnej rodziny, kuzynostwa, wujków, cioć, nikogo

nie masz nikogo z wyboru. ja mieszkam z daleka od wszelkich krewnych, na innym kontynencie, nie mamy z mezem dzieci, ale nie jestesmy sami, bo mamy rodzine z wyboru, przyjaciol. to lepsza rodzina niz taka na prawdziwa, ale na sile. posiadanie dzieci by nie byc samotnym to szczyt egoizmu. dzieci powinno sie miec dlatego, by je kochac i puscic wolno, chocby na ksiezyc, a nie trzymac przy sobie na sile, aby nie byc samemu :o

Ludzie wchodzą w związki z desperacji ,bo nie chcą być samotni , a to , że nie mają tego , co chca, to inna para kaloszy , ale lepiej być biedny , i mieć kogoś, niż biedny i samotny , tak uważam.

ja też jestem jedynaczką,mąż ma kilkoro rodzeństwa a i tak rzadko utrzymujemy ze sobą kontakt bo ja nie za bardzo lubię takie spotkania,nie potrzebni mi są inni ludzie do szczęścia...dzieci nie mamy z wygody i nie będziemy mieć bo ja nie chcę...a czy na starość będę sama?..nie wiem czy dożyję starości