Bez znaczenia

Lubię ciszę i spokój, ale nie tę niedzielną. Taka niedzielna cisza, to jest zawsze cisza przed burzą, przed poniedziałkiem.

Cześć Skarbie :)

Obawiam się, że nie jestem twoim Skarbem. :) I co ty na to?

Cisza Jakby nastrajać ją miały Oddechy ludzkie Podkład dla życia Gdzie wciąż rodzi się nowa nuta :)

A czyim Jesteś Skarbem? :)

Niedzielna cisza przerywana jest czasem szuraniem ludzi głębokiej wiary, albo ludi przyzwyczajonych do dziwacznych rytuałów.

Zdecydowanie wolę dziwne rytuały, choć moje dziwne raczej nie są ;)

Chyba niczyim, ale nie ma we mnie poczucia dyskomfortu z tego tytułu, więc nie rozczulajmy się nazbyt.

Nie zamierzam :) Lubię silne osobowości, cóż to za przyjemność wyważać otwarte drzwi ;)

Czy to znaczy, że w każdą niedzielę, tłumnie szurasz z innymi żeby modlić się zbiorowo, do boga którego istnienie nie zostało nigdy udowodnione?

Nie :) Piję kawę - lubisz?

Uważasz, że to co przychodzi z trudem jest więcej warte?

A nie?

Skarbie banalne pytanie ;)

Ulżyło mi. Mam ścisły umysł, jestem obrzydliwą racjonalistką. Kawę? Nie lubię, muszę rozcieńczać mlekiem i słodzić żeby móc wypić. :D A ty, jaką lubisz?

Mocną i słodką :) Czyli nie bujasz w obłokach ;)

Czytałam kiedyś książkę, okropnie trudną, tytuł tak długi, że na dwie okładki, łącznie dwa tysiące stron. Trwało to trochę, cierpieniom nie było końca. I zupełnie nic... Normalnie, żadnej błyskotliwej puenty ze strony autora, żadnych moich refleksji po. Krótko mówiąc, przyszło z trudem i okazało się, że nie było warto.

Czasem bujam, ale niechętnie się do tego przyznaję. ;)

Bo tak też się zdarza ;) Osobiście lubię tę drogę, cel sam w sobie jest jej wyłącznie dopełnieniem. Nie czekam końca, smakuję tu i teraz ;)

Mam ochotę przeprowadzić się do Nowej Zelandii. To pomysł z ostatniej chwili, więc pewnie dziś już nie dam rady. Co o tym myślisz?

Ależ wiem Skarbie :) Typ racjonalizatorski jest taki oczywisty i wiesz co? To jest w nim fajne ;)

Rozumiem, satysfakcja z satysfakcji. :D

No widzisz jak się rozumiemy :)

Myślisz, że jak zdołasz nazwać mnie siedemdziesiąt dwa razy "Skarbem", to tym samym oswoisz? Myślisz, że taki Hawking np. jest przewidywalny i oczywisty?

Widzę, widzę i rozumiem, że to bardzo źle wróży. Nie ma tu miejsca na satysfakcję płynącą z trudu gonienia króliczka.

Nie wiem, nie znam się, zarobiony jestem.// Nie czytałem, ale .. dobre; ma,ten tego, styl,głębie,głombie, głonb.... NO cosik mo.Rada: podzielić na odcinki- 2- zdaniowe! Cały rok czytania.

Cześć PSuju. Wyślę Ci "jedno" kiwi żebyś i Ty miał trochę NZ u siebie.

Nie chcę Cię oswajać. Po co? Myślisz, że u podstaw pracy Hawkinga było coś nowego? Że zadał pytanie, którego wcześniej nie postawiono?

Wróży? I Ty to mówisz? ;)

Nowego? Nie, wszystko jest wtórne. Ta świadomość czasem napawa mnie smutkiem. Niemniej piękny umysł i wcale nie taki oczywisty. Teraz powinien nastąpić jakiś niespodziewany zwrot akcji. Jedyny jaki przychodzi mi do głowy w tej chwili, to własne zniknięcie.