Co sądzicie o moim mężu???

Myślicie, że nie próbowałam rozmawiać i wcale to nie był monolog...mąż jest przedstawicielem, jeżdzi po swoim terenie, kawkuje z kontrahentami, do sklepu zajeżdża wielokrotnie podczas pracy i ciągle coś wpiernicza jakieś słodycze i przetraca kasę, a waży ponad 100 kg tylko mu dupa rośnie, każdy z nas ma swoje dochody on z pracy ja macierzyński, konto jest wspólne, może tu jest problem bo on się czuje władcą bo ma kartę. Jesteśmy 7 lat po ślubie i tak, zmienił się odkąd jest dziecko. ogólnie to się boję, że jak pójde na bezpłatny wychjowawczy to będziemy żreć tynk ze ściany, bo mamy kredyt w chf. Z tym człowiekiem nic nie osiągnę nawet jakbym wróciła do pracy. Przed dzieckiem tak było, że odkładaliśmy połowę dochodów na konto, miało być na budowę, rozkręcenie działalnosści a rozeszło się na wyprawkę i leczenie. Kurcze, zazdroszczę Wam tych zaradnych mężów, mój jest rzeczywiście pierdołą.

Nie dziwię się, że jesteś sfrustrowana, mój by wziął drugi etat i jeszcze kręcił fuchy na lewo z tymi kontrahentami jakby miał taką prace.

up:)

podnoszę...teraz jesteśmy oboje chorzy na antybiotykach, mąż wyleguje się i pieści ze sobą a ja zapieprzam przy dziecku

głupia szmata, obys na raka zdechla ściero

Autorko, udzieliłyśmy Tobie mnóstwo rad, więc przeczytaj je jeszcze razi zamiast się użalać, to weź sprawy w swoje ręcę.

Autorko przestan mu gotowac i podtykac pod nos, chleba tez nie kupuj. Zajmij sie soba i dzieckiem. Niech on zobaczy ze nie jest ci do niczego potrzebny, to moze oprzytomnieje. A jak nie, to musisz sie powaznie zastanowc nad tym zwiazkiem, ale podejrzewam twoj maz nie jest glupi i dobrze wie ze w razie czego to on bedzie najbardziej stratny...

zlotowy sa takie rafinowane; niech zmieni prace z taxi na piekarnie

Współczuć tylko

Kurczę kochana ( bo nie wiem nawet jak masz na imię) ale powiem Ci kurde, że w takim układzie bardzo kiepsko to widzę...może pora się zastanowić nad jakąś separacją i to z Twojej strony, żeby nie myślał że ma władzę nad Tobą i może zrozumie, że to Twoja decyzja i się opanuje..ale to wiesz ryzyk - fizyk...Ja uważam, że w tak patowej sytuacji ( bo taka jest) powinnaś myśleć o sobie i dziecku...i tylko o tym...a on co? Nie obraź się - ale z tego co piszesz to zatuczony tłuścioch zapatrzony w siebie i swoją mamusię a Ciebie ma za służbę i opiekunkę a na dodatek odgraża się rozwodem.To jest kochająca się rodzinka?...No ja rozumiem że faceci też miewają objawy depresji po narodzinach dziecka ale na Boga bez przesady!!!!! dziewczyno naprawdę mocno przeanalizuj sytuację i zastanów się jak widzisz przyszłość z tym facetem..Bo ja bym się moocnoo martwiła.