Alkohol

Czy wybaczyliście rodzicowi, który jest alkoholikiem?

Zależy czy mimo uzależnienia był dobrym rodzicem

Pytam, czy wybaczyłaś/eś. O rzeczywistą sytuację.

Nie można na to pytanie odpowiedzieć jednoznacznie. Mam kuzyna którego ojciec był okropnym pijakiem przez co kuzym miał okropne dzieciństwo nierzadko bywało że sam nie miał co jeść a na dodatek umarła jego jedyna bratnia dusza matka gdy był nastolatkiem i niestety kuzyn też wpadł w to uzależnienie i ja jego za to nie winię. Na to pytanie chyba nie ma jednoznacznej odpowiedzi chociaż wiem że to jest okropne uzależnienie z którego niewielu wychodzi i skłaniałabym się do tego żeby jednak wybaczyć.

"skłaniałabym się do tego żeby jednak wybaczyć". Ja nie umiem. Staram się pomóc, ale nie umiem.

Potrzebujesz czasu żeby na to spojrzeć bez emocji. Kiedyś w liceum chodziłam z koleżanką która się b.dobrze uczyła była pilna pracowita taka co to nigdy z rzadnej lekcji się nie zerwała, po liceum co prawda nie poszła na studia własciwie to nie wiem dla czego ale pamiętam że pracowała w banku wiem bo brałam pożyczkę i ją tam kiedyś spotkałam później długo ją nie widziałam własciwie nie wiem dlaczego z jakiego powodu ale ona się rozpiła ale tak straszne że spadła na samo dno poprostu stała się zwykłym menelem w głowie mi się nie miesci bo pamietam ją prymuskę a teraz ona tak się stoczyło i teraz innaczej patrze na alkoholizm i wiem że każdego to może spotkac

Pytanie czy wybaczenie jest możliwe. Odnoszę wrażenie, że upływ czasu nic nie zmienia. Może nawet pogarsza, bo więcej złych rzeczy sobie przypominam, a w dalszej kolejności uświadamiam sobie ich skutki dla mnie.

No i jeszcze te święta. Jak połamać się opłatkiem z ojcem alkoholikiem i złożyć szczere życzenia?

Mnie też mrozi na samą myśl o opłatku. Nie mogę patrzeć jak je, wali sete przy sniadaniu, potem winiak i dostaje "humorku". Tylko mamy mi żal, dlatego to znoszę, dla niej, by nie była z nim sama, choć marze o samotnych swietach, tylko ja i Bóg.