Boję się ludzi

Nie lubię ich, nie chcę być ciągle raniona. Nie mogę się za bardzo otwierać, bo wtedy łatwiej mnie skrzywdzić. Już nie potrafię sobie z tym poradzić, nie chcę już żyć, nie rozumiem, dlaczego mnie to spotkało, ja nic złego nie zrobiłam.

Po pierwsze: nastawienie! Nie każdy człowiek rani. Po prostu może trafiałaś na złe towarzystwo. Nie unikaj ludzi, bo właśnie może gdzieś kręci się Twoje przeznaczenie. Proponuję także wizytę u psychologa. Wiem, to może brzmieć strasznie, ale naprawdę nie ma się czego bać. Godzina tygodniowo rozmowy, trochę czasu i od razu poczujesz się lepiej :) Naprawdę warto. Kwestia trafienia pod dobre skrzydła. Myślę, że możesz mieć objawy depresji i w tym momencie jest to nawet wskazane. Stwierdzam to z własnego doświadczenia. Wszystko jednak zależy od Ciebie i od Twojego podejścia. Chcesz to zmienić? Jeżeli tak, uda Ci się. Nie poddawaj się kochana, bądź silna, wierzę, że dasz radę! :)

Dziękuję za konkretne rady, wybiorę się do specjalisty na pewno.

a co mam zrobić, jeśli poznałam fajnego człowieka, ale podejrzewam u niego schizofrenię? chcę kontynuować znajomość, jak dać mu do zrozumienia, że wiem o jego chorobie?boję się go wyytraszyc i że urwie kontakt...

ktoś mi coś poradzi?

liczylam, że się ktoś wypowie, szkoda...

A koniecznie musisz mu dać do zrozumienia, że wiesz? A co, jesli tak nie jest? Bardzo go wtedy urazisz. Jeśli jednak jest chory, to udawaj,że o niczym nie wiesz. Jak będzie chciał i c zaufa, to sam ci powie. Mówię, jak ja bym zrobiła, bo nigdy nie byłam w takiej sytuacji. Według mnie lepiej nie sugerować, że coś podejrzewasz, bo go wystraszysz. To nie jest coś, czym ten chłopak chciałby się chwalić.

dziękuję, szczerze zmartwiona jestem ta sutuacja, bo życzę mu naprawdę dobrze, postaram się być delikatna, by go nie urazić... na razie sporo czytam na ten temat w internecie...