nietypowe życie

Witajcie, chciałam Wam opisać moje nietypowe życie. Jestem szczęśliwa, bo mam wokół siebie ludzi, których kocham. Mieszkamy tak razem już trzeci rok i zgodnie dzielimy się obowiązkami. Mamy dyżury w sprzątaniu, kuchni i ...łóżku. Na początku nie wszyscy zainteresowani byli zadowoleni z takiego układu, ale z czasem docenili wzajemną lojalność, przyjaźń, pomoc oraz życie bez hipokryzji i obłudy. Mam na imię Ewa, mam 35 lat, mieszkam razem z 40-letnim mężem i 25-letnim kochankiem. Wszystkim paniom polecam :-)

Kochana, to udało Ci się osiągnąć niemożliwe. Jak tego dokonałaś? Czy panowie nie są o siebie zazdrośni?

przyznam, że nie było łatwo, a na stan szczęśliwego pożycia pracowaliśmy wspólnie od początku, kiedy wyszłam z taką propozycją-zainspirowała mnie aktorka Tilda Swinton, która też jakiś czas żyła w taki sposób, moi panowie się po prostu zaprzyjaźnili, chodzą razem na ryby i na piwo, a mąż ostatnio wspomina, że chciałby, by dołączyła do nas jego 24-letnia znajoma, ja nie mam nic przeciwko :-)

jestem ciekawa opinii jakiegoś pana z forum...

w katolickiej Polsce tak żyjecie i sąsiedzi was nie zlinczowali jeszcze czy nie chwalicie się publicznie, jakie łączą Was relacje?

problemu z sąsiadami nie ma, bo mieszkamy w domu na obrzeżach miasta i nikt nam tam w okna nie zagląda, ale rzeczywiście nie informujemy nikogo o rodzaju naszych relacji

Nie rozumiem, jak tak w ogóle można. Czy wy wstydu nie macie? Twój mąż się godzi na takie coś, bo Cię kocha, a Ty to bezwzględnie wykorzystujesz!

mój mąż ma nowoczesne poglądy i jest szczęśliwy żyjąc w taki sposób

To Ty tak twierdzisz, ciekawe, co on by powiedział

nie chciałabym być twoim mężem, ale skoro wam to pasuje...

Jak będziecie mieli dzieci to kto będzie je najszczerzej kochał i czy będa mogły czuć się w tym układzie bezpieczne?

no nie gadajcie, że wierzycie w tak durną prowokacje Zaczej autor sam sobie odpowiada

Dzieci nie mamy i mieć nie będziemy. To nasza wspólna decyzja, więc tematu nie ma...