Pierwsza wyprowadzka z domu

Cześć. Mam nadzieję, że podzielicie się ze mną Waszymi doświadczeniami. Muszę się wygadać. Otóż, mam 22 lata i przede mną wyprowadzka z domu rodzinnego z własnego wyboru. Mój cel - usamodzielnienie się. Niezależna finansowo już tak naprawdę jestem (opłacam studia, praca, dokładam się) Jest tylko jeden problem, jestem ogromnie zżyta z rodzicami i bratem. Oni tak samo. W moim domu jest dużo miejsca, wypełnia go radość i czasem kłótnie, ale ogromnie ciężko mi na sercu, gdy pomyślę, że to już niedługo. Moi rodzice na początku kłócili się ze mną, mama stosowała szantaż emocjonalny, ale teraz widzę tylko smutek u nich, sama jestem przybita, nie cieszę się, a powinnam bo tak sama zadecydowałam. Niczego mi w domu nie brakuje, ale chcę całkowicie sama podejmować decyzje i dbać o swoje potrzeby, przekonać się na własnej skórze jak to jest mieszkać samemu (z obcymi). Nie wiem jednak czy nie jest za wcześnie...takie rozstanie z rodziną stanowi dla mnie ogromny problem. Co innego zwykłe wyjazdy. Boję się takiego kroku i nie wiem czy mam już zrezygnować (jestem przybita) czy przestać się "mazać". Jestem kilka mscy singielką. Pewnie napiszecie, że nie dojrzałam, wyolbrzymiam i duże dziecko ze mnie, ale wiem, że jeżeli wyprowadzę się to wszyscy będą płakać, że to będzie ciężkie. Jakie były Wasze doświadczenia?