ZA SZYBKO WESZŁAM W DOROSŁE ŻYCIE

sama awno skończyłam 22 lata. Mieszkam z chłopakiem, ale nie jesteśmy po ślubie ,nie mamy dzieci. Jesteśmy ze sobą kilka lat i stwierdziliśmy, że będzie cudownie razem zamieszkać. Na początku wszystko na prawdę było ok. A teraz? Mieszkamy ponad rok, pracujemy. Ja mam pracę dorywcza on stałą. Ale codziennie trzeba myśleć co na obiad, pranie, sprzątanie, gotowanie, podawanie . Nigdzie on nie chce wychodzić. Znajomi nas już w ogóle nie odwiedzają. Bo on wiecznie zmęczony, wiecznie mu się nie chce. Teraz siedzę Sama w domu, mój jest w pracy. Sąsiedzi również młodzi robią sobie imprezke za ścianą słychać. .zapraszali mnie tylko,że chora jestem trochę i odmowilam. .jakieś przeziębienie. Ale to nie tylko o to chodzi. Takiego doła załapałam, że sama jestem, że w swoim życiu w ogóle się nie wybawiłam, coś tam się wybawilam ale mało. I teraz tak mi smutno, że wybrałam tak szybko to życie dorosłe. Na urlop jeździmy sobie na parę dni. Ale później jest cały czas to samo.