Cz takie pragnienia są czymś złym?

Piszę zupełnie poważnie. Wychowałam się w bardzo konserwatywnej rodzinie. Nigdy nie byłam w związku, chociaż zdarzało mi się zauroczyć w koledze ze szkoły. Miałam wtedy 14 lat. Moje "przestępstwo" polegało na tym, że się na niego zapatrzyłam. Nawet do niego nie podeszłam. Przez sześć lat nawet do siebie nie zagadaliśmy, a byłam w nim zauroczona. Mama skrzyczyła mnie, gdy się dowiedziała, że ten uczeń mi się spodobał. Wystraszyłam się wtedy. Już nigdy nie spojrzałam na żadnego chłopaka. Myślałam, że nigdy w życiu się nie zakocham, że mnie to nie dotyczy i nigdy nie będzie dotyczyło. Ostatnio coś się jednak we mnie zmieniło. Pragnę tego. Nie chodzi mi o seks, ale marzę o przytuleniu się do mężczyzny, pierwszym pocałunku, trzymaniu się za rękę, wspólnych spacerach. Chciałabym usiąść ukochanemu mężczyźnie na kolanach. Marzę o tym, ale czuję, że te pragnienia są czymś złym. Na ulicy ukradkiem spoglądam na młodych mężczyzn, którzy podobają mi się fizycznie, ale wstydzę się tego. Jestem rozdarta. Mam wewnętrzny konflikt. Nie ma w tym nic śmiesznego. Czy takie pragnienia są czymś złym? Dlaczego zmieniłam moje podejście? Proszę o poważne odpowiedzi, nie chcę, aby mnie wyśmiewano.

Buahahahahahahahaha

Dziewczyno, to jest bardziej naturalne niż religia. Jak znasz faceta który się Tobie podoba to umów się z nim na kawę, pogłaszcz po ręce a potem już samo pójdzie. Do jest dojrzewanie, najbardziej naturalna rzecz pod Słońcem. Poczytaj koniecznie o antykoncepcj, żeby nie wpaść w kłopoty. Używaj serca i rozumu. I będzie dobrze. Napisz mi prywatną wiadomość na marcinrondel@poczta.fm jeśli chcesz rozwinąć temat.

Nie jest niczym złym. Pragniesz bliskości, przytulenia, których zapewne zabrakło w Twojej rodzinie. Związek kobiety i mężczyzny nie jest czymś złym. Zauroczenie chłopakiem w wieku 14 lat to też nic złego. W tym wieku zaczynają się pierwsze miłości, trzymanie się za rękę, pierwsze pocałunki. Taka jest kolej rozwoju naszej fizycznosci i emocjonalności. Zaczynasz powoli przeistaczać się w kobietę. Jesteś już dorosła i masz prawo układać sobie życie, tak jak robią to inni. Przecież Twoi rodzice też musieli kiedyś nawiązać taką więź, skoro jesteś na tym świecie.

Może to i dziwne, ale czuję się też głupia i pustogłowa, gdy marzę o takich rzeczach. Boję się, że to pragnienia sprawiają, że jestem mniej warta jako człowiek. No bo co to za życzenie: chcieć przytulić się na dłużej do chłopaka?! Idiotyczne, nie?

Rodzice potrafią zrobić dzieciom krzywdę, często w dobrej wierze. Miłość czy przyjaźń nie są niczym złym. Wręcz przeciwnie.

Wydawało mi się to obrzydliwe, odrzucało mnie to. Przez dłuuugi czas w ogóle mnie to nie interesowało, a teraz...Na myśl o tym, że mężczyzna, który mi się podoba, mógłby mnie objąć i pocałować robi mi się bardzo przyjemnie, odczuwam takie dziwne ciepło w środku, jakby wewnętrzny ogień. Nie chcę agresji, chciałabym, żeby pierwszy raz chłopak pocałował mnie powoli i delikatnie...Pragnę wrażliwości, czułości, zrozumienia, delikatności...Przepraszam Was za te wyznania, ale nie mam z kim się tym podzielić...Jestem wewnętrznie rozdarta...

Po prostu żyj tak jak chcesz, nie rań nikogo i nie daj się zranić. Wiele szczęścia w Nowym Roku.

Skąd jesteś ile.lat?