Cierpienie z powodu samotności

Moje życie towarzyskie nie istnieje. Nie czas i miejsce, aby dociekać przyczyn. Bez względu na przyczyny, skutki są straszne. Zaczynam już szaleć, wariować. Odczuwam wręcz ból fizyczny, psychiczny też. Gadam do siebie, mówię do ludzi, których sobie wyobrażam, chodzę w te i wewte po pokoju. Mam wrażenie, że ludzi mnie w ogóle nie zauważają. Chcę, aby to się skończyło, to cierpienie jest nie do zniesienia! Koszmar, po prostu życiowa tragedia!

WITAJ W KLUBIE :D mam tak samooo

Znam ten ból niestety.

Jakie to uczucie u Was? Opiszecie to?

narastająca irytacja przechodząca czasem we w****ienie, że pomimo prób nawiązywania kontaktu każdy ma na mnie wyj****e...

a gadam do siebie i do różnych ,,istot z innych wymiarów" od dziecka wiec nie uznaje tego za początek p*****lca bo on trwa od zawsze :)

Autorko tematu, ile masz lat? Ja tez jestem samotny, towarzyszy mi zal i przygnębienie. Uczucia te dzis czuje duzo bardziej przez samotny Sylwester..:/

Autorka pewnie jest po 30 i obawia się ża gość z 22:44 jest za młody i chyba dlatego sie nie odzywa

Mam 22 lata. Coraz częściej myślę o starości i śmierci, wiem, że powoli mnie dopada. Błagam o jakieś słowo pokrzepienia!

Dlaczego jesteś samotna?

Nie wiem, co do tego doprowadziło. Wszystkie znajomości z liceum się rozsypały. Wierzycie mi, że to cierpienie jest nie do zniesienia?!

Mam całkirm podobnie. Kiedy wrócę do domu ze studiów nie mam do kogo już pójść. Na studiach też nie najlepiej, na roku nie mam przyjaciół, koledzy z innej uczelni nie mają zbytnio czasu, jedynie dwóch kolegów ze stancji to jakieś towarzystwo. Na sylwestra dzisiaj też nie miałem się z kim wybrać, więc siedzę z rodzicami. Jak pomyślę o swoim życiu to płakać mi się chce.

wierze, bo ludzie w moim wieku (20) teraz sie bawią a ja leże na łóżku w starym dresie, w tle sylwester z polsatem i oglądam śmiszne koty na yt :( :(

Czasami wyobrażam sobie, że chodzę na przyjęcia, imprezy, jestem duszą towarzystwa, pierwszą postacią, bohaterem. Mam wrażenie, że w mojej wyobraźni jestem KIMŚ, a w rzeczywistości nikim...

Ja lubie gadac do siebie ;) i przebywac w swoim towarzystwie ;) lepszego nie ma na swiecie haha

Slowo pokrzepienia dla ciebie i tobie podobnych-nie siedziec w domu. Pasja, hobby, kolka zainteresowan, kluby tematyczne itp. to w takich miejscach ludzie sie spotykaja, wymieniaja doswiadczenia, wspolnie spedzaja czas i organizuja wypady. Od slowa do slowa i... ludzie sie poznaja, przyjaznia, dziela wspolnie czas. Obudzcie sie, to wlasciwa droga do zmiany waszej sytuacji. To dziala. Powodzenia i sukcesow w 2016! :)

sylvia a ty w domu na kafie ?

Znam ten ból mam tak samo chciałbym kogoś takie spotkać niestety życie jest da mnie okrutne;((