ostatnie Dobranoc...

Przez życie z miłością pod rękę idziemy, lecz kiedy jej braknie iść dalej? nie wiemy znużeni jej brakiem krążymy jak we śnie bez celu i sensu, opuszczeni wcześnie. Miłość już umarła, padła niepotrzebna rutyna ją zabiła, codzienność tak wredna. Leży sobie teraz na dnie życia zdarta jak ciało złożone nieprzyjemnie martwa..