nie potrafię kochać mojego ojca

nawet go nie lubię. Uważam, że jest skończonym idiotą i czuję się upokorzona, że jestem jego córką. Całymi dniami dyskutuje o polityce, ogląda polityków i komputerze i wiecznie dyskutuje o tych idiotach - tak całe życie, od kąd pamiętam, to tak gada w kółko o tych politykach. Ani mama, ani rodzeństwo nie chcemy tego słuchać, ale on dalej swoje. Jak mama mówi, żeby dał spokój i przestał bluzgać na ludzi, to jej mówi, że jest głupia i nieświadoa politycznie i nie ma swojego zdania. Mówie, mu, żeby dał spokój, że n*******la na ludzi, jakby uważał, że sam jest taki idealny, żeby spojrzal na siebie, jak się zachowuje i czy jest takim wzorem do innych. On się, rzecz jasna broni i zmienia teamat na dyskusję o jakimś idiocie, co to nam kraj sprzedał :/ Przecież on jest szalony(w złym zanczeniu tego słowa). Mówi się że mam szanować ojca swego, ale nie potrafię. Że powinnam być mu wdzięczna, bo mi daje jeść i dach nad głową, ale czasami kasa to nie wszystko. Jestem wdzięczna za spełnienie podstawowych warunków do przeżycia mojego organizmu, ale byłabym jeszcze bardziej wzięczna, jakby nie narzucal sie cały czas ze swoją osobą i wygłaszał tych swoich beznadziejnych, konfliktowych teorii politycznych. Ja go kiedyś uduszę :(