Pragnę idealnego rodzica

Moja chora wyobraźnia pracuje-teraz mi przyszła do głowy kolejna wizja. Wyobrażam sobie, że gdzieś tam we Wszechświecie mieszka mój prawdziwy ojciec. Taki, który nie wygląda fizycznie jak mój biologiczny, ale wygląda fizycznie jak pewien młody człowiek, który mi przypadł do gustu. I jest ubrany w czerwoną kamizelkę. Wyobrażam sobie, że go odnajduję. On mnie widzi, mówi na mój widok:"moje dziecko" i mnie przytula do siebie. Wybacza mi wszystkie winy, głaszcze po głowie i pozwala mi na wolność, na zabawę, na popełnianie błędów. Jest cierpliwy i wyrozumiały. Bezwarunkowo mnie akceptuje-zarówno psychicznie, jak i fizycznie, wszystko we mnie, z całym dobrodziejstwem inwentarza. Idziemy na przechadzkę, godzinami ze sobą rozmawiamy, on do mnie mówi "dziecko, akceptuję Cię jako człowieka, w całości. Masz prawo do swoich wad, pragnień, marzeń." Co o tym myślicie? Wy też wyobrażacie sobie czasem swoich idealnych rodziców?