Gdybyście wiedzieli, że jutro umrzecie to nagle świat stałby się dla was piękny,

jak nigdy, niezależnie od tego w jakim stanie psychicznym jesteście.

Yyy, nie? Ja bym wtedy uwazala ze swiat i reguly nim rzadzace to najgorsze gowno bo umieram akurat w tym punkcie zycia gdy jestem szczesliwa i ze to zwyczajnie niesprawiedliwe

Nieprawda! Dla mnie świat zawsze był i jest piękny. Nie potrzebuję umierać żeby to widzieć i odczuwać na codzień. Jak ty potrzebujesz takiego bodźca to jest mi cię żal.

Nie trzeba umierac zeby umiec sie cieszyc drobiazgami. W ub.tygodniu bylam w szpitalu gdzie przeszlam operacje,bylam podpieta do cewnika i do kroplowek przez dwie doby nie mowiac juz o jedzeniu,kiedy mnie uwolnili od tych rurek i moglam wstac to bylo jak jakies blogoslawienstwo, pierwsza herbata z odrobina cukru i biszkoptami wydawaly sie jakby krolewska uczta i wlasnie wtedy dotarlo do mnie jak bardzo nie umiemy docenic tych wszystkich codziennych drobiazgow.