Dawniej gdy fałszu na świecie nie było, tak jakoś lepiej każdemu sie żyło.

Lecz jednak wiecznie nic nie trwa, Wszystko, choć dobre, tez trzeba przerwać. Ktoś nas oszukał, zrobił w balona I wciąż sie kręci ziemia spaczona. Znów nie wiadomo, co sie wydarzy, Nikogo nie ma, kto sie odważy Skończyć z tym wszystkim, by znów nastały Czasy miłości, pokoju, chwały. Wszyscy gnijemy w tym samym bagnie Razem błądzimy jak młode jagnię. Wiec przyjacielu, ja, doświadczona Bardzo cie prosze, nie rób w balona!