Co gdybyście MUSIELI z dnia na dzień porzucić swoje

dotychczasowe życie, zerwać ze wszystkimi znajomymi, rodziną i zacząć wszystko "od nowa" gdzieś indziej, wiedząc ŻE NIGDY JUŻ nie zobaczycie ani przyjaciół ani bliskich? Podołalibyście?

W obecnych czasach to chyba tylko gdy w danym kraju jest wojna trzeba uciekać i wszystko opuścić z świadomością ,ze utraci się wszystko. Chęć życia jest silniejsza niż strach.

JA BYM MOGŁA, MOZ ENIE KONIECZNIE CAŁKOWICIE RODZINE..ALE JASNE

Kretyńskie pytanie. Skąd u diabła ma ktoś wiedziec jak się zachowa w ekstremalnej sytuacji? Można sobie wymyślić jak to się zachowamy a jak przychodzi co do czego postępujemy zupełnie inaczej. na tyle siebie znamy na ile nas sprawdzono

poza tym jezeli MUISMY to musimy, nie ma wyjscia...jezeli jest to nasz swiadomy wybor to co innego..moze byc roznie

dla rzekomej miłości, która inaczej nie może byś zrealizowana - nie warto. chemia się kiedyś skończy, miłość nawet najgorętsza spowszednieje a jak napadnie tęsknota to jedyna myśl jaka ci pozostanie, to to, że nie ma dokąd wrócić bo mosty popalone :)

w takim razie wynikałoby ze nigdy nic nie warto, a jak raz sie juz z kims jest to nie warto probowac z nikim innym? bez sens totalny

Jeżeli człowiek nie ma wyjścia to co ma zrobić.Lepsze to niż np.zginąć.

no nie bez bliskich czyli dziecka i psa bym nie podołała bo to sens mojego istnienia. Bez przyjaciół ,znajomych ,reszty rodziny jak najbardziej. Zreszta jestem na to gotowa,serio,jestem gotowa na ewentualną ewakuację z europy,gdy zaleje nas islam. Mam zawsze wazne paszporty,szczepienia etc.

Pies jest ci blisko? Masz dziecko z psem? CHORA KOBIETA, zoofilka ble

09.04- nie, to nie wynika z mojej wypowiedzi. przeczytaj jeszcze raz, tym razem myśl jak ja piszę zamiast projektować na mnie swoje myślenie ;)

Bułka z masłem :) łatwo jak sie nie ma bliskich

Ja tak zrobiłam. Po 'cichu' znalazłam pracodawcę za granicą (Kanada), 'po cichu' wyrobiłam wizę i rzuciłam wszystko wyjeżdżając. Zostawiłam tu chłopaka, rodzinę i przyjaciół, nie mam kont na portalach społecznościowych, więc to było porzucenie wszystkich raz na dobre. Tylko rodzice dowiedzieli się o moim wyjeździe tego samego dnia co miała samolot :D Chłopakowi wysłałam sms-a a przyjaciółmi się nawet nie pożegnałam. NIE ŻAŁUJE.