bajka o Złej Królowej

Bardzo dawno temu, wydawałoby się, że wieki temu, choć według innych było to wczoraj, za siedmioma morzami, za siedmioma górami, za siedmioma lasami, za siedmioma rzekami, za siedmioma... w każdym razie bardzo bardzo daleko, żyła bardzo Zła Królowa. Codziennie przeglądała się w swoim lustereczku. Jak zapewne się domyślacie, było to magiczne lusterko. Widziało jak Królowa się śmieje, a uśmiech miała piękny, jak marszczy brwi, a robiła to, jak przystało na Złą Królową, często, i jak sama wykonuje profilaktyczne badania piersi. Zwierciadło przypominało Królowej, że jest najpiękniejsza, rozśmieszało ją, dbało o jej samopoczucie. Poddani widzieli w Złej Królowej okrutną i bezwzględną władczynię, ale nie lustereczko. Lustereczko poznało ją lepiej niż ktokolwiek inny. Słuchało płaczu Królowej, słuchało jej samotnych rozmów z gwiazdami i chciało zrobić wszystko co w jego mocy, żeby była szczęśliwa. Musicie wiedzieć jeszcze jedną rzecz o Złej Królowej - jej serce było z kamienia. Sama je zamieniła w kamień, żeby nie czuć. Dlaczego? Prawdę zna tylko sama Królowa i lustereczko. Co wieczór, siedząc przed nim patrzyła w swoje oczy, przypominała sobie dlaczego są smutne i na nowo zaklinała serce, aby pozostało z kamienia. Tak mijały dni i tygodnie. Lusterko wypełniało się goryczą, widząc kamienne serce władczyni. Nikt tak pięknie nie mówił, że boi się miłości jak ona. Gdy w końcu czara się przepełniła - lusterko pękło na tysiąc kawałeczków. I choć serce miała z kamienia, królowa zapłakała po nim. Sama była zdziwiona, jak bardzo jej zależało na zwykłym sprzęcie, choćby był magiczny. Nie wiedziała co się dzieje. Z roztargnienia nie jadła, nie piła, a wieczorem zapomniała zakląć swoje serce. Następnego dnia tak samo. I trzeciego. Wtedy stało się coś, co ucieszyłoby lusterko. Kamienna skorupa otaczająca serce Królowej pękła. Okazało się, że wciąż bije pod nią piękne serce. Bolało, ale Królowa już się nie bała bólu. I znów zapłakała nad rozbitym lusterkiem.

Bardzo madra bajka ... Rzeczywista

okropna szmira :(

Ale o co chodzi z tą bajką?

O to, że jakaś baba postanowiła się nie zakochać, a potem jednak się zakochała. Opowieść miłości ubrała w swoją wersję znanej bajki, żeby było ładniej i bardziej patetycznie.

Autorko(autorze), jesteś Złą Królową czy lustereczkiem?

Bardzo dobra opowieść. :)

Bardzo dobra. :) Można skusić się i dołozyć ciąg dalszy. Na przykład taki. Zła Królowa postanowiła nie płakać, gdy zupełnie przypadkiem zauwazyła okruchy lusterka najpierw w jednym, a nastepnie w innym męskim oku. Co jest grane? pomyślała. Powiedziałam pokojowej żeby sprzątneła to potłuczone barachło i wyrzuciła je do kontenera z napisem "szkło". Co za paskudna, leniwa d****** Pewnie nie chciało jej się wyjść za mury zamkowe, tylko wyrzuciła okruchy za okno. W sumie, nieźle się stało. Zła Królowa przesunęła dłonia po biuście i rozchyliła bardziej dekolt. Zamiast jednego martwego lusterka, bede miała teraz tysiąc żywych facetów. Tysiąc żywych k***sów na każde skinienie. Zła Królowa lubieżnie oblizała zmrożone wargi. Jeśli choć jeden z nich przeżyje spotkanie ze mna, pomyśle o podwyżce dla tej leniwej suczy, wycedziła przez zaciśniete zęby, ćwicząc uwodzicielski usmiech :)

Dziekuje. :) Piekne. I takie prawdziwe. Najlepsza Twoja" lustrzana bajka". Zupelnie jak Andersen. Dobranoc.

Autor czy też autorka chciała zapewne ująć w tym krótkim opowiadaniu kruchość uczuć, kruchość serca. Nieważne jak sobie postanowimy i tak to "uczucie" gdzieś w nas drzemie. Chocbysmy wzbraniali się przed oczywistym, nieswiadomie kochamy kogoś, pragniemy czegoś. Łzy są jedynie potwierdzeniem nieswiadomego uczucia. Uczucia którym zostało obdarowane tylko i aż lusterko. Natomiast opowieść z 21:31 kompletnie nie pasuje do uczuć wyższych. Raczej nienazwalabym tego szczęśliwym zakończeniem, tylko najzwyklejszym popedem, którym zagluszona zostanie utracona miłość. Smutne.

Czekam na królewicza z bajki.?

Kusząca, krolewicze byli dostępni dawno, dawno temu. :) Czasami samej trzeba chwycić bialego konia i poszukac, bo czekajac to może duuuzo czasu upłynąć;)

Droga Pani Bernadett niech Pani nie dorabia niepotrzebnej teorii do zwykłej fikcji literackiej opartej na faktach autentycznych, gdzie jedynym faktem autentycznym jest tu kontener z napisem "szkło". :D Równie dobrze można napisać bajkę o wiatraku wiatrowym, który połamał się z wrażenia na widok opalającej się w pobliżu nagiej kobiety. Kolejna fikcja literacka oparta na faktach autentycznych. W tym wypadku, faktem autentycznym byłby wiatrak i kobieta. Nikt nie zaprzeczy ich istnieniu. :D Ostatnio bardzo na topie są tego typu opowiesci. Wystarczy wybrać się do kina. 99% wszystkich filmów, to fikcja literacka oparta na faktach autentycznych. Dobrej Nocy

Bernadett, może się zjawi mój królewicz na białym koniu- ale pomarzyć można co mi tam.

22.15 wyluzuj gościu

Troszkę szkoda, ze w dzisiejszych czasach, wszystko musi być przekoloryzowaną fikcją. Dla odrobiny uśmiechu. . Mamy najwidoczniej inne upodobania w sferze filmów i literatury ale to nic:) Twoje zdenerwowanie nie jest potrzebne. Jesteśmy tutaj dla uśmiechu. Prawda?:) Pozdrawiam.

Kusząca, z pewnością gdzieś jest;) Pamiętaj, że pod latarnią najciemniej. Patrzaj sercem:) Choć rzucić okiem też nie zaszkodzi:D