jak sie nie martwic nastolatkami poza domem

Jestem dziwna, jak nie ma moich dzieci w domu to mam czarne wizje, bole serca, siedze i nasłuchuje czy ida juz czy nie, najgorzzej jak telefonu ktores nie odbierze, ja juz mam najgorsze mysli, czy to cos ze mna nie tak?jak z tym walczyc

synom powiedz by nie szaleli za bardzo a córkom załóż pas cnoty na wszystkie możliwe otwory w ciele

Ja mam to samo mam 16 letnia corke I ma zawsze odbierac tel I to mnie uspakaja

NIE JESTEŚ DZIWNA :) jesteś po prostu mamą :)

to nie sa kwestie podane wyzej bardziej obawa, żeby nie narobiły sobie problemow zeby ktos ich nie pobił, nie skrzydził, róznie bywa zeby nie skonczyli jak Ewa Tylman:o zeby samochod ktoregos nie potracil to są moje obawy właśnie

Matko dziwne jesteście. Kiedyś dzieci nastolatkowie byli bardziej samodzielnie chodzili daleko wszędzie i nikt ich nie pilnował tel nie było. A teraz to do sklepu wyjdzie to już się boicie. Ja kiedyś sama do dużego lasu chodziłam na pół dnia po maliny itp i nikt nie dzwonił. Matko jak te dzueci mają być samodzielne w opztszlisci. Kiedyś się na 3 dni dzieci zistawualo samych w domu 10 lat nawet miały same radzily. A teraz opieka by się czepiala. Matko

A ja mam obawy ze jakąś dziewczyna skszywdzi mego syna i zabierze mu prawictwo. Mówię poważnie.

Ja miałam 24 lata jak za granicę z kuzynka pojechałam do pracy. To mama co godzinę wydzwaniala i nie spala po nocach. Dzwoni mówię do mamy ze w pracy jestem teraz. A ona znów za godzinę dzwoni.

Najlepiej zamknijcie ich w domu na klucz. Potem będą wykolejone społecznie. I na lato wiosnę zabrincie im świeżego powietsza.

Do goscia 14,33 ty pewnie dzieci nie masz, kiedys tez byly inne czasy nie bylo tylu aut I nawiedzonych idiotow co sie dzisiaj na Internecie bzdur naogladaja I probuja to w realu a wlesie to chyba najbezpieczniej ha ha

czyli ten lęk o dziecko nigdy się nie skonczy?

Taka natura kobiet-matek ile by dziecko nie miało lat zawsze kobiety bardziej się przejmują martwią.Kiedyś dzieci były bardzie samodzielne ja mając 10 lat odbieralam brata z kluczem na szyi z przedszkola,podgrzewałam mu zupę i czekaliśmy aż rodzice wrócą.A dziś?