Co dalej?bulimia,depresja

Moje problemy zaczely się już pare lat temu.odkąd pamiętam ciągle kłótnie rodziców lub moje z nimi.ciągle tylko wysluchiwalam jaką jestem beznadziejna,że wszystkie kłótnie są przeze mnie i obwiniali mnie o całe zło tego świata.w wieku 13 lat zaczęłam się samookaleczać .Wiem,może głupie rozwiązanie ale przynosiło ulgę psychiczną.jakiś czas później z psychiką było lepiej.czasem to wracalo.nagle zaczęło się wszystko jeszcze bardziej psuć.słyszałam coraz gorsze wyzwiska od rodziców i nie miałam przyjaciół.zostałam sama.teraz mam 19 lat i wciąż nie mam nikogo oprócz jednej przyjaciółki która mieszka7 godzin od mojego domu,więc nie ma opcji żeby była ze mną.Nie chcę też zadreczac jej swoimi problemami.do problemów doszło też wyśmiewanie i brak akceptacji w klasie.znów wrócili samookaleczanie,do tego straszny stan psychiczny .stwierdziłam że jestem gruba,schudłam dosyć sporo,ale teraz boję się przytyć ale odreagowuje stres jedzeniem.żeby nie przytyć zaczęłam wymiotowac.teraz wpadłam w bulimie.trwa to już10 miesięcy i nie daję już rady z tym wszystkim.Nie wiem już co mam robić.jestem wrakiem człowieka.zaczynam miewac myśli samobójcze.