Czy ja mam borderline?

Ja najchętniej rozgryzłabym normalne życie. Wiem, że wartościuję, że to niejednoznaczne pojęcie, ale przyjmijmy, że to jest życie stabilne, z emocjonalnością zamykającą się w takich granicach, w jakich ja czuję się komfortowo, taki złoty środek. Choć nie ma ideałów, bo jesteśmy tylko ludźmi, to wierze, że kiedyś chociaż będę bliżej tej równowagi

Dostrzegam, inaczej bym zglupiała :) wzruszanie się muzyką klasyczną, słońcem i małymi elementami, jak dwa gołębie dziś siedzące - jeden biały, bo czymś ubrudzony, drugi czarny, wtulone w siebie - rano miałam tak dobry humor, że śmiać mi się z tego chciało nawet. Wśród ludzi też sporo się śmieję.

Może warto pomyśleć o lekach. Nie ma co się męczyć jeśli jest naprawdę ciężko.

Jeśli chodzi o BPD to da się rozgryźć, musisz bo umżesz w końcu :)

Chcę być efektywna na studiach, mieć dobrze pracujący mózg, a obawiam się, że leki mogą mi to utrudnić...

nie

kaltek@gazeta.pl Napisz. Ja już nie mam nikogo. Mam 31 lat. W głowie mam same fantazje lub urojenia.

lol dobra jazda

Jaka jazda?

A idź już.

up

nie masz