Mam dość własnych dzieci!

Siedzę w domu na urlopie macierzyńskim. zamknięta w czterech ścianach jak w klatce! Całymi dniami słucham tego bezsensownego wycia i jęczenia córki. Nie mam na nic siły! Nic mi się nie chce. Są dni że bardzo żałuję że mam dzieci! Tyle lat wyjetych z życiorysu. A znajomych to oglądam już tylko na FB bo jak dzwonię to Każdy zajety pracą. Ile to jeszcze potrwa? Co zrobić żeby nie zwariować.

kup sobie stopery do uszu ,przytłumi dźwięk ale będziesz słyszeć co trzeba,w domu można robić wiele fajnych rzeczy,tylko naucz dzieci zajmować się sobą

Przebij piateczke-mam DOKŁADNIE tak samo...nigdzie nie wychodzimy z domu,bo pogoda jaka jest taka jest,dwa że mieszkamy na 4p.i z dwójką maluchów samemu to jakaś abstrakcja wyjść,nie wspomnę o samym spacerze który jest udręką w dziećmi w wieku 22mies. Oraz 7mies.,ledwo żyje z nerwów,zupełnie sami wychowujemy dzieci,nie mają już dziadków :-( a i nasi znajomi to wszystko wieczne "kawalery i panny" i z dziećmi to mają tyle do czynienia co z naszymi...za 10dni wracam do pracy,bo już nie wyrabiam w domu,w 4 ścianach...kocham swoje dzieciaki baaaardzoooo ale siebie też kocham,nie mam jeszcze papki zamiast mózgu i czuje że jak moja sytuacja się zaraz nie zmieni to OSZALEJE!

Mi tata powiedział jeszcze jak miałem 15 lat: synek, idziesz do apteki, kupujesz sobie prezerwartywy i zawsze nosisz w portfelu bo inaczej możesz sobie bardzo łatwo spi***** zycie. Szkoda że twój ci tak nie powiedzial.

Jakie szczęście że znalazł się ktoś podobnie myślący. Mój syn ma 4 latka to już do przedszkola i cały czas tylko tatuś. Pomogła mi go odchowac mama. A teraz mieszkamy na swoim. Też myślę o powrocie do pracy bo urlop kończy mi się dopiero pod koniec tego roku. Boję się że nie wytrzymam