Już mi na nim nie zależy

Nie bardzo wiem dlaczego Kazde kolejne rozmowy z nim coraz to bardziej mnie od niego odpychaja. Zaczynam sie zastanawiac co w nim widzialam wczesniej, jakas fascynacja sama do konca nie wiem czym. Moze "drobne rzeczy przyslanialy mi calosc" Jedno jest pewne juz mi na nim nie zalezy az w takim stopniu jak kiedys. Teraz widze w nim bardziej przyjaciela i zasadniczo nie chcialabym go stracic wlasnie tylko jako przyjaciela. Czy to znaczy, ze wypalily sie moje emocje do niego ? Ktos mial podobnie ?

nie warto tego robić ja zostałam wykorzystana przez żonatego faceta i do tej pory nie mogę dojść do siebie

ok temu mój dzieciaty rozwodnik mnie zdradził. Cierpiałam, ale teraz wiem, że to najpiękniejsze co mi się w życiu przydarzyło. W końcu mam wspaniałego faceta dla którego jestem najważniejsza na świecie (wtedy chciałam być tylko tak ważna jak dziecko, wcale nie ważniejsza - podkreślam), nie ma żadnych byłych żon, żadnych nerwów. W końcu czuję, że mam życie we własnych rękach, a nie wszystko dzieje się obok mnie, bez konsultacji ze mną. Z tego poprzedniego związku gdzie byłam traktowana jak koło u wozu pozostał mi w spadku alkoholizm, ale leczę się i jestem trzeźwa, psychoterapia przynosi skutki, odzyskuje poczucie własnej wartości. W życiu nie bierzcie się za dzieciatego rozwodnika, bo to się źle kończy - mówię o sytuacji gdy jesteście panienkami i swojego bagażu nie macie. Niestety zazwyczaj wygląda to tak - że jest "mała księżniczka", była żona i jej potrzeby (wszak to "matka jego dziecka" i potem ewentualnie Wy, jak starczy czasu. Są faceci, którzy potrafią pogodzić te dwa światy, zrobić tak, że wilk będzie syty i owca cała, tacy, którzy stworzą warunki żebyście czułe się ważne, ale przez to, że to wymaga wysiłku, odpowiedzialności, dobrej organizacji czasu i empatii - są w zdecydowanej mniejszości. 5 razy zastanówcie się zanim wejdziecie w taki układ usmiech.gif