zycie z czlowiekiem z zespolem aspergera

Od roku jestem z moim chlopakiem. Planuje z nim powazna przyszlosc on ze mna rowniez. Na poczatku wydawalo mi sie czlowiekiem innym co bardzo w nim lubilam. Nie mowil jednak za wiele o sobie ale natomiast ja juz tak. Niestety z mojego powodu poklucilam sie z nim. Gdy zdalam sobie sprawe ze moge stracic osobe ktora kocham dowiedzialam sie o pewnej sprawie z jego ust. Powiedzial ze ma Zespol Aspergera. Poedukowalam sie troche na temat tej "choroby" z czego nie uwazam tego za to. Sama mam male zaburzenie ktore staram sie zwalczyc. Nie jest to jednak tak powazne jak ZA mam na mysli moja dysleksje itp posiadam jej 3 rodzaje i mam pewne trudnosci. (Tak to nie jest choroba niecierpie jak ktos wykorzystuje to jako wymowke od np nauki) Wracajac do mojego pytania ktore chce zadac. Jak postepowac z taka osoba? smiem twierdzic iz jest to mlody mezczyzna 19 letni (jest mlodszy o 2 lata ode mnie) Umie o siebie zadbac wrecz mi imponuje soba. Jak dla mnie jest zaradny gdy inni uwazaja go za "ciapowatego". Jak powinnam zareagowac na to wszystko? Nie wydaje mi sie by moj partner mial az tak mocne ZA. Chodzby opisywane sa objawy jak np agresja. Czy to jest kwestia rodzaju zaburzenia? Oboje staramy sie zachowywac wzgledem siebie naturalnie bez ukrywania zachowan. Szczegolnie ja jestem osoba impulsywna, bardzo emocjonalnie ustawiona do zycia. Potrafie bardzo mocno wkurzyc, co moj partner zdarzyl to odczuc na wlasnej skorze. Powinnam byc juz wtedy uderzona. Czyli niekoniecznie osoba z ZA moze byc agresywna lub niebezpieczna? Przyznam nie rozumiem troche tego i chcialam dowiedziec sie czegos konstruktywnego. Bardzo kocham mojego skarba takim jakim jest. Lecz nie mialam stycznosci z czyms takim i brakuje mi informacji.

Takie osoby sa bardzo uczuciowe i nie koniecznie sa agresywne. Tak mysle.

Up

Up tez czesto przychodza mi takie mysli. Nie ma jednak jednoznacznej odpowiedzi.

Wlasnie nie moge zrozumiec nic a nic.... :( to jest jednoczesnie dolujace bo nie wiem czy powinnam sie spytac mojego skarba osobiscie.

dostaniesz od niego w dziób to wszystko będziesz wiedzieć

Skad takie glupkowate stwierdzenie? Gdy sie moj skarb denerwuje to wtedy wychodzi na rower i jezdzi do upadlego albo wychodzi na dlugie spacery.

Up

Dorosły człowiek z ZA może prowadzić normalne życie, o ile jest pod opieką psychologa i przeszedł w okresie dorastania odpowiednią terapię. W codziennym życiu tak, ale na Twoim miejscu martwiłabym się, czy ten człowiek będzie dla Ciebie oparciem w trudnych emocjonalnie sytuacjach np. jeśli trafisz na wózek, urodzi się Wam dziecko z Zespołem Downa, spłonie wasz dom itp.

nie słyszałem o takiej chorobie wytłumaczysz troche?

Na razie wlasnie duzo mi pomaga stara sie doradzic. Poznalismy sie w dosc trudnej sytuacji gdy mnie eksmitowano z rodzina to on wspomogl mnie. Stara sie ile moze. U niego zdiagnozowano dopiero w wieku 11 lat ZA bo wczesniej myslano ze ma adhd. Troche wyszlo ze nie tylko u niego bo u mnie rowniez tak bylo. Zawsze myslalam jednak ze po prostu ma taki charakter nie sadzilam ze ma zespol bo nie chcial mowic. Nie dziwie sie bo tez bym sie wstydzila. Szczerze jestesmy na razie na poczatku zwiazku. Rok to nie jest tak duzo jak sie wydaje to ledwo poczatek.

Namysłów województwo opolskie Zespol Aspergera jak przeczytalam jest tzw lekkim autyzmem. Nie przypomina normalnego bo dzieci chca sie komunikowac i miec przyjaciol niz np dzieci juz z powazniejszym autyzmem

Up

Up

Up

Up

Jeśli chcesz żyć z człowiekiem, który nigdy Ci nie powie, że Cię kocha i całe życie chcesz funkcjonować w schemacie, to żyj tak. Asperger to autyzm niskiego stopnia - on w ogóle nie rozumie uczuć, zdajesz sobie z tego sprawę? Poza tym, agresja u ZA pojawia się przy zaburzeniu schematu, który jest dla niego kluczowy. Czyli innymi słowy, możesz się awanturować i nie dostaniesz, ale przestawisz mu ulubiony kubek na kawę i wpadniesz pod stół. Widziałam to niejednokrotnie, bo pracowałam z ludzi z autyzmem w różnym stopniu zaawansowania.

To dlaczego twierdzi ciagle ze mnie kocha? Chce ze mna zyc. Normalnie funkcjonuje. Sam mowil ze tez czuje ze mnie kocha. Moze nie rozumiec niektorych spraw wiec bardziej musze mu tlumaczyc. Ale ok mozesz tak twierdzic. Niestety nie chcialabym zostawic takiego czlowieka. Wielu normalnych ZDROWYCH mezczyzn mnie zostawilo jeden mnie bil. Tylko przy moim skarbie czuje sie bezpiecznie i nie raz moglam to poczuc. Jest dziwny ale ja na to nie zwracam uwagi. Sama tez jestem dziwna.

Mam syna z zespołem aspergera i to co pisze pani która pracowała z takimi osobami jest dla mnie bynajmniej dziwne, nie każdy ma taki sam stopień tego zespołu. Mój syn jest spokojny, mily kochany bardzo często powtarza ze mnie kocha , nie ma żadnej rutyny nie postępuje według schematu, czasami by mu sie to przydalo jak dla mnie jest tylko zbyt malo zaradny ale mysle ze z pomocą nauczy sie tego.Mysle ze najlepiej znasz swojego partnera , jesli sie martwisz porozmawiaj z jego bliskimi ,może oni powiedzą ci cos więcej bo u obcych to glupot sie nasluchasz i tylko cie nie potrzebnie przestrasza.

idz na uczuciowy, tam maciek b jest aspargerowcem , bedziesz miec caly popis tego jak zachowuja sie tacy jak on

Słuchajcie, zachowują sie różnie....ale mogą tez czlowieka doprowadzić do rozpaczy upartością.Często nie mogą za nic pojąć że czegoś np nie można ruszać bo ktoś sobie nie życzy. Nie znają słowa Nie. Bardzo trudni ludzie w pożyciu.Może nie wszyscy ale w większości niestety tak. Z wiekiem jest gorzej.

"mój skarb" ;);) jak ci wyj***e bombe na mordę to będziesz miała

No właśnie, to wszystko zależy od Ciebie. Ja mam OCD i psychopatię i musiałem rozstać się z dziewczyną bo występowała zbyt duża dysproporcja uczuć. Znaczy ona kochała mnie bardzo, a ja jej wcale (bo ogólnie nie odczuwam prawie nic). To było zbyt trudne do zaakceptowania. Jeśli nie będziesz wymagała od niego, że cię pokocha to możecie żyć normalnie, bez agresji, ale jeżeli będziesz oczekiwała wzajemności uczuć, poza zwykłym faktem, że jemu będzie na tobie zależeć, to powstaną problemy.