Powiedzcie mi czy ja to dobrze zrozumiałam?

Będąc jeszcze na studiach zostałam zauważona przez jednego profesora. Bardzo dużo mi w życiu pomógł, dał mi pracę i dzięki niemu wyszłam na prostą. Zaniepokoiło mnie jednak to co ostatnio mi powiedział. Podkreślił to, że dużo dla mnie zrobił, a potem dodał, że czuje się samotny i brakuje mu bliskości. Powiedział, że chyba w taki sposób mogłabym się mu jakoś odwdzięczyć. Poczułam się zupełnie sparaliżowana i gdy to usłyszałam. Odpowiedziałam mu, że jestem wdzięczna za jego pomoc, że mogę mu zaoferować przyjaźń, wspólne towarzystwo czy też pomoc w trudnych chwilach jeśli tylko będę mogła pomóc. Uśmiechnął się i na tym nasza rozmowa się skończyła. To było dziwne. Co o tym sądzicie?