Żałuję że postanowiłem być singlem

26 lat na karku pracujący dobrze wyglądający facet ze mnie. Ideał ze mnie żaden ale dobrze się czuje ze sobą i nie mam kompleksów. Zaczynam sobie jednak uświadamiać jak głupi bylem gdy kpilem z rówieśników którzy imprezowali randkowali itp. Wmawialem sobie ze bycie z kimś to jak mieć kulę u nogi i w tym przekonaniu mijały mi lata, znajomi zaczęli zakładać rodziny a ja dalej przy swoim głupim rozumowaniu tracilem rok za rokiem wmawiać sobie jak to fajnie jest być samotnym. Przez kilka lat miałem pracę którą wykonywałem w większości z domu co potegowalo moje przekonanie że jest mi dobrze, bardzo się myliłem. Ponad dwa lata temu zmieniłem pracę i teraz polega ona na ciągłej interakcji z różnymi ludźmi, nie mam z tym żadnego problemu uwielbiam rozmawiać z ludźmi pomagać im gdy mają problem itd bo na tym polega moja praca bardzo ją lubię a moje zajęcia dają mi wielką satysfakcję i są moją pasją. Spotykam też naprawdę wiele kobiet i jestem ogólnie lubiany bo i potrafię żartować i rzucić komplement itp. Jednak wydaje mi się że jeśli chodzi o nawiązanie jakiegoś głębszego kontaktu z kobietą jestem uposledzony. Nigdy nie bylem w związku a znajomości z dziewczynami były przelotne i tylko dla zabawy taki zawsze był układ ''for fun''. Przez to jestem przekonany że niedokończone się rozwinąłem jako mężczyzna obawiam się też że nawet gdybym teraz poznał kobietę która jakimś cudem by się we mnie zakochała to ja nie byłbym w stanie być dobrym partnerem bo jak już pisałem nie widziałbym jaki być powinienem, czuję że jestem gorszy. Moj problem uświadomiłem sobie wiele miesięcy temu ale dopiero dzisiejszej nocy postanowiłem się tym z kimś podzielić. Chciałbym nad sobą pracować dlatego jeśli znajdzie się samotna dziewczyna chcąca nawiązać bezpieczny mailowy kontakt to zapraszam f90bbb@gmail.com