Ludzie są zadufani w sobie

Ze świecą szukać osoby, która zainteresuje się Tobą ot tak, zapyta o coś sama z siebie. Niby są mili, ale wsparcia żadnego, dopiero jak im coś potrzeba to walą jak w dym. Zabawne jest patrzenie, jak się czasem zawodzą, bo skoro ktoś z siebie zupełnie nic nie daje, ty też przestajesz.. Tu nie chodzi o to, że robisz coś po to, by coś dostać, po prostu po latach szczerego zainteresowania innymi i robienia dla nich czegoś ot tak masz już dość tego, że nie masz ani jednego przyjaciela, za to nie brakuje zawistnych koleżanek, facetów chcących cię wykorzystać do seksu i zdziwionych że im nie ulegasz, a na horyzoncie nie ma nikogo, kto byłby kimś dla Ciebie.. Machnęłam już na to ręką, widocznie moim przeznaczeniem jest być samą, bez bratnich dusz. Nie chcę się złościć na cały świat, wolę skupić się na robieniu czegoś pożytecznego, co dalej będzie służyło innym, tylko w trochę inny sposób niż dotychczas.. Takie jest moje 'powołanie' i chęć, że chcę pomagać pomimo wszystko

Budujesz więź, szczerze się kimś interesujesz, a ten ktoś nie tylko widocznie nie odczuwa tego samego, ale chce cię traktować jak wygódkę do zawołania. Przeżywasz ciężkie chwile, nikt sam z siebie nie napisze, nie zapyta, co z Tobą, mimo że wiedzą o sprawie, jak Ty coś napiszesz to otrzymasz w zwrocie jakieś pierdoły.. A ta osoba zasypywala Cię swoimi smutkami i przebojami z facetem, Ty jej wysłuchiwałaś, sama z siebie pytałaś, trzymałaś kciuki. Bez sensu.

to prawda

mhm

durnoty