On mnie chyba nie chce bliżej poznać

Naturalnie interesuje się bardziej popularnymi osobami. Na początku wydawało mi się, że mnie lubi, ale teraz.. nawet nie zdążył się zbliżyć, a już jakby stracił zainteresowanie. A mi jest przykro. Świetnie się z nim rozmawiało pod osnową nocy, co prawda to tylko internetowo, ale widzę w nim głębię, chciałabym go bliżej poznać, odkryć, jednak on najwyraźniej nie.. Zaakceptuję to, trudno.

Ja chyba nie sprawiam dobrego wrażenia.. Pamiętam, że z moim byłym też tak było. Poznaliśmy się, ale on jakoś specjalnie nie był zainteresowany rozwojem znajomości. Machnęłam ręką, ale za jakieś 3 miesiące ponownie się odezwal. Pogadaliśmy, spotkaliśmy się znów, przeprowadzaliśmy poważne rozmowy, aż on się mną tak zachwycił, że chyba nie mógł wyjść ze zdumienia :P. Uważał mnie za wartościową, mądrą osobę i stwierdził, że nigdy nie poznał takiej dziewczyny. Zbudowaliśmy więź i byliśmy potem ze sobą parę lat. No, ale z reguły nie dają mi takiej szansy. Niby jestem atrakcyjna fizycznie, ale zawsze ktoś okazuje się lepszy, albo lepiej się promuje po prostu.

A może to moja niska samoocena? Może te osoby, które przyciągają do siebie innych, są pewne siebie, wierzą w swoją wewnętrzną siłę i dlatego jest im prościej?

nie tlumacz sobie tego tak

*osłoną nocy oczywiście tam miało być rozmawialiśmy tak kilka razy, nawet do rana..z niejedną osobą tak gadałam, ale to były tylko znajomości internetowe, jego znam na żywo.. a na żywo jest tylko taki mocno "podstawowy" kontakt

nie udowadniaj mu swojej wartosci na sile

Nie jestem już nastolatką i nie będę tego robić. Tylko zastanawiam się czasem, co do cholery jasnej jest ze mną nie tak...Prowadziliśmy rozmowę na, wydaje mi się, naprawdę równym poziomie, mamy też ten sam punkt widzenia na wiele spraw.. Ja chciałabym trochę się w tą znajomość zagłębić, bo wydaje mi się być wartościowym i ciekawym człowiekiem. Ale przecież skoro on nie interesuję się mną, to ja nie będę się na siłę pchać i pisać do niego (już to robiłam).

I myślę, że nie powinnam sobie też tego wszystkiego tłumaczyć tym, że on jest zamknięty w sobie. Mam już serdecznie dość pchania się do ludzi, tańczenia przed nimi wymownie "patrz, ile jestem warta!". Choć robiłam to w stosunku do ludzi, na których mi zależało, a nie do wszystkich, to jednak nie mam zamiaru dłużej tak postępować. Ja jestem otwarta. Potrafię utrzymywać znajomości. Bardzo interesuję się drugim człowiekiem. Wystarczy, żeby pewne osoby CHCIAŁY I ODWZAJEMNIAŁY.. To jest najzdrowsze postępowanie, wydaje mi się.

-http://f.kafeteria.pl/temat/f4/unikanie-kontaktu-z-facetem-w-ktorym-jestem-zakochana-p_6502842

Tutaj przecież nie ma nawet mowy o zakochaniu się. Zresztą nie do końca w to wierzę. Jasne, boimy się wielu rzeczy. Wiele osób ma zahamowania. Ale kurczę, nie można wszystkiego tłumaczyć w ten sposób. . Może on nie jest mną w żaden sposób zafascynowany, zainteresowany i trzeba nad tym przejść do porządku dziennego. I już.

no i co z tego

kochana zaslugujesz na to zeby ktos akceptowal cie taka jaka jestes jak nie to niech idzie do innych, to twojej wartosci nie umniejsza uwierz mi

po co ci jakis facet

Dodam, że on mnie parę razy nieśmiało komplementował. No, ale to tylko komplementy

W dzisiejszych czasach ludzie chca wszystkio osiagnąć łatwiej, prościej

nie rozumiem o co halo