Irytujące podejście najbliższych do tematu założenia rodziny...

Nie rozumiem, dlaczego ktoś, kto ma już żonę/męża oraz dziecko/dzieci, jest wychwalany, wywyższany, stawiany na piedestał i, ogólnie, uznawany za wzór do naśladowania? Dotyczy to, głównie, osób, które nie mają lub nie chcą mieć ani partnera, ani dziecka, a muszą/lubią być na "tapecie" przez takowe rodziny. A "najlepsze" jest to, kiedy własna rodzina lub przyjaciele ślą w kierunku bezdzietnych singli tego typu uwagi. Jeśli tak wygląda "zamartwianie się" najbliższych, to ja dziękuję bardzo, naprawdę. A może to forma ukazania, że ci szczęśliwi żonkosie sami zazdroszczą samotnym tej wolności; taka "zasłona dymna", hm?...