Postawiłam się bo mam dość

Wiecznie świetnie zorganizowana. Prowadzę firmę, prowadzę dom, zajmuję się dziećmi. W weekend gruntowne sprzątanie, obiad z dwóch dań.... Marzenie...... Mam dość. Wstałam rano, zjadłam śniadanie. Dzieciom zostawiłam śniadanie na talerzu, zjedzą to fajne, nie zjedzą też fajnie, nie mój brzuch. Nie sprzątam. Usiadałam na komputerze obejrzałam dwa filmy. Dzieci się leją, wyją idę do innego pokoju, mogą się pozabijać, jak taką obrały życiową drogę. Masz wszedł do domu o 12stej z pracy, patrzy na dom w bajzlu, syna bez gaci, córkę na boso, i pyta czy może on coś na obiad kupi. Jak chce niech kupi, niech ugotuje i sobie po tym posprząta. Przyjechała mamusia, tak bez potrzeby. Wzięła synka, tak z nagłej potrzeby, poszła robić obiad. Ogólnie wylane. Niech sobie radzą jeden dzień beze mnie. Jak się pozabijają trudno, jak umrą z głodu to trudno, jak się rozchorują to trudno, jak dom zdewastują trudno. Byłam na tym portalu 3 lata temu. Od 2 lat nie byłam w kinie na filmie innym niż bajka. Nie mam czasu dla siebie. To se ten czas znajdę. Wielkie zdziwienie w rodzinie. Pewnie mam załamanie nerwowe w ich oczach. Nie no skąd wk...rwa mam poprostu.

No i tak trzymaj. Niech sie zaczna przyzwyczajac.

Cóż, na razie są w szoku. Idę wziąć kąpiel, zrobię sobie maseczkę...

nie rozumiem o co Ci chodzi, albo się poświęcasz i zapominasz o sobie albo wszystkich olewasz. A nie można pośrodku i nie doprowadzać się do takiego stanu? nie możesz codziennie wygospodarować trochę czasu dla siebie, a nie przyzwyczaiłaś wszytskich a teraz jesteś dumna, że masz ich w d***e. Głupie to