Jak sobie pomoc?

Mam pskudna prace, kredyt spłacamy, wiec nie mogę szukac innej (zresztą jest więcej powodow, dla których na razie musze tam zostać). Miewam czasem takie napady agresji w pracy, ze ledwo nad sobą panuje, dochodzą do tego bole brzucha i bole miedzy piersiami. Nic mnie nie cieszy, na nic nie mam sily, po pierwszych zmianach w pracy ledwo zyje, o 16 już mam taki zgon, ze szok. Na drugie zmiany lepiej, bo co prawda nie mogę zasnąć jak wroce, ale jak już spie, to jak zabita nawet do 10... Praca mnie wykańcza psychicznie najbardziej. ja mam tak, ze jak się wygadam, to już mi lzej się robi. a komu gadam? Mezowi tyle, ze on nie może tego przetrawić, poklocilam się z nim, bo wsparcia nie mam. Mam takie dni, gdy mam ochote wyjść z pracy i już nie wrocic, ale wiem, ze z pensji meza się nie utrzymamy. Maz jedno, co doradzil to l4, ale nie pojde, jest nas w pracy za mało, jak mnie nie będzie, to innym kolo d**y narobię i będę mieć przesrane po powrocie do pracy.

Ja tez mam taka prace i strasznie duzo nerwow mnie kosztuje ale od jakiegos czasu pierd. wszystko. jak ide do pracy to na mp3 slucham sobie ulubionych, optymistycznych kawalkow, pozniej w pracy jeszcze przez pare godzin mam je w glowie. Jak tylko mnie cos wyprowadzi z rownowagi to licze do 10 a pozniej przeklinam sobie w glowie to wszystko. To tylko jest robota i koniec

Wiesz co? ja nigdy nie wiem, czego się spodziewać w pracy, czy będzie ochrzan, czy nie. Zespol mamy niestabilny, sa osoby majace względy, które za nic nie oberwa, rozne ich podkniecia się tuszuje. Grafik niepewny, masz wolne, jesteś gdzies, nie masz telefonu czy masz wyciszony, nie odbierzesz, jak kierownictwo dzwoni, to pisza sms-y z pretensjami. Chcesz prosić o wolne, już miesiąc wcześniej, to jest 100 pytan do, po co, na co?