Polacy na emigracji

Porozmawiajmy o tym jak nam się żyje na emigracji. W jakim kraju mieszkacie i jakie macie w związku z tym wrażenia, przeżycia? Tęsknicie za Polską?

Ja mieszkam w Anglii. K.

Mieszkam we Francji od wielu lat. Lubie jezdzic do Polski, raz w roku, ale nie tesknie za krajem.

Kto sie dobrze urzadzil za granica, ten z roku na rok mniej teskni za Polska, bo jego zycie toczy sie gdzie indziej. Komu sie nie udalo, ten teskni za krajem, bo mu zle i ciezko.

mieszkam w UK. nie tesknie za Polska, zylam tam 35 lat i uwazam, ze to zdecydowanie wystarczy, teraz jest w koncu czas na poznanie innych miejsc :) lubie moje zycie tutaj :)

Ja jestem 2 rok w UK i nie moge się doczekać aż wróce do Pl. Tęksnie za wszystkim, za zapachem lasu, za pięknymi górami i jeziorami, pysznym jedzeniem. Nie rozumiem nikogo, komu się tutaj podoba.

Ja mieszkam juz w New Zealand przeszlo 40 lat .Do kraju jade co 4 lata i bardzo lubie jedzenie ,wypieki ,buleczki i inne slodycze . Takie dobre ,w N Z niema tego .Jest duzo slodkiego ale nie to .Zyje sie umiarkowanie zeby na wszystko starczylo ,bez kredytow.

gość dziś Ja jestem 2 rok w UK i nie moge się doczekać aż wróce do Pl. Tęksnie za wszystkim, za zapachem lasu, za pięknymi górami i jeziorami, pysznym jedzeniem. Nie rozumiem nikogo, komu się tutaj podoba. xxx a ja nie rozumiem jak można siedzieć w miejscu którego się nie cierpi - wszystko zrobisz i niesiesz za parę groszy?

Czy ktoś mi może wytłumaczyć pewną rzecz. Właśnie oglądałem usterki w Anglii. Nawet na tym samym forum twierdzicie, że zaradni wyjechali. Może I za radni, ale partacze. To jak to jest?

ja jestem w anglii pare lat , tesknie za rodzina , za naszymi polskimi lasami , gorami,jedzeniem , a co do tych ktorzy tu wyjechali to jestem zdania ze jakies 90% to margines spoleczny, rozne nie ciekawe typy ktore maja na pienku z prawem, chamy i cwoki bez kultury...

po co siedzisz z ćwokami i chamami? wracaj do swojej wspaniałej ojczyzny!

Mieszkam w USA 30 lat, szkoła średnia w USA, studia też, pracuje ale nie w zawodzie wyuczonym, głównie przez wygode i troche lenistwo. Mam mało wymagającą prace, bezstresową, która płaci wystarczająco aby żyć na średnim poziomie, i zabijanie się i stres aby zarabiać w innej branży tyle samo lub ciut więcej nie bardzo mnie interesuje. Bliskich znajomych nie mam już, porozjeżdżali się po kraju, po świecie, a nowych znajomych nie chce mi się szukać. Żyje głównie rodziną, dziećmi i żoną, i na znajomych już i tak nie mam ani czasu ani ochoty. Pomimo że znam język na wysokim poziomie to nigdy bliżych znajomości z lokalnymi nigdy nie potrafiłem zbudować, choć miałem dziewczyne amerykanke przez kilka lat i na dobrym poziomie był ten zwiazek. Problem główny to że lokalni mają inną mentalność, innego typu problemy z którymi się zmagają, i nikt nie zrozumie emigranta, nawet wychowanego zagranicą, tak jak inny emigrant( nie ważne skąd ). Żyje głównie pracą, domem, rodziną i rozrywką z rodziną, i raczej niewiele więcej do szczęścia potrzebne. Pozdrawiam innych emigrantów i radze żyć własnym życiem na własny sposób, nie tak jak otoczenie dyktuje.

Ja z N Z popieram goscia z USA jak pieknie napisal i tak wlasnie jest za granica jak mieszka sie pieknych pare lat.To co jest opisane wyzej to trzeba patrzec wlasnie na swoje rodzinne srodowisko.Pozdrawiam Pana z USA.

Ja mieszkam w irlandii 6 rok juz idzie. Skonczone studia, za chwile następne. Chlopak obcokrajowiec. Do Polski przylatuje 2/3 razy di roku. Poza Rodzicami i rodzenstwem nic mnie nie ciagnie do Polski. Jestem tutaj szczęśliwa no zyje spokojnie, na luzie. Zycze wam tego samego

Nie odwiedzam PL, to jak wracanie się w czasie mentalnością do średniowiecza.

Nie bylam w Polsce od 5 lat. Nie ciagnie mnie i nie mam motywacji. Po co, zeby wysluchiwac niekonczacych sie narzekan?

nie byłem w PL 15 lat i mnie nie ciągnie, wpadam tu na kafe tylko dla rozrywki