Dziadkowie

Jakich dziadków mają Wasze dzieci? Takich, którzy mają potrzebę obcowania z wnukami czy raczej takich, którzy są średnio zainteresowani kontaktami z nimi? Czy można na nich polegać czy raczej są wyzwoleni i o wnukach jedynie w opowiadaniach do swoich znajomych? Nie chodzi mi o codzienne pilnowanie, choć wiem że tak też bywa, ale o takie normalne relacje, o chęć przebywania z nimi, o potrzebę budowania z nimi stosunków.

moje dzieci maja najlepszych dziadków jakich mozna sobie wymarzyc. a my z mezem rodzicow :) srednio 2 razy w tyg dziecmi zajmuja sie moi rodzice (kilka h dziennie - spacer, wycieczka jakas, albo przychodza do nas - my wtedy z mezem mamy totalny luz i czas dla siebie) i srednio 2 razy w tyg rodzice meza (to samo). raz na 2-3 miesiace zostaja u nas z dziecmi na noc, a my z mezem wyjezdzamy odpoczac do spa, albo na narty, rowery itp. pomagaja w kazdej trudnej sytuacji, ale nie wtracaja sie do wychowania i wykonuja nasze zalecenia. jestem i za to dozgonnie wdzieczna i tak tesciom, jak rodzicom zawsze pomoge.

Dziadkowie moich dzieci są super.Jednak nie wyobrażam sobie oddawać naszych dzieci dziadkom na przechowanie.My jesteśmy rodzicami i mamy obowiązek zająć się naszymi dziećmi.

Właśnie o to mi chodzi, dziadkowie moich dzieci nie wtracają się, ale niestety to przede wszystkim dziadkowie zachwycający się wnukami, jedna babcia nazwana babcią kanapową, co to znaczy wiadomo, druga babcia jak już poprosimy o pomoc to zawsze jest jakieś ale...nie ma tutaj naturalności spontaniczności, z teściami chcieliśmy kiedyś zobaczyć jak to jest z nimi i nie przejawialiśmy żadnej inicjatywy, efekt był taki że 3 miesiące nie widzieli wnuczki...bardzo chiałam, żeby moje dzieci mieli fajnych dziadków, ale nie da się...

Nikt tu nie mówi o podrzucaniu, tylkoo chęci budowania relacji z najmłodszymi członkami rodziny, podkreślić jeszcze muszę, że wszyscybmają aspirację być super dziadkami, niestety nie ma ro przełożenia na czyny...