Czy mam jeszcze szansę coś zmienić w swoim życiu

- mam fobię społeczną. Boję się świata, ludzi. - nie wychodzi mi z pracą. Stres kompletnie mnie zjada - jestem strasznie niedopracowana, mam wiele braków - nie mam żadnego talentu. Kiedyś myślałam, że jestem uzdolniona pisarsko i plastycznie, ale teraz śmiem w to wątpić. Nie umiem namalować żadnego obrazu ani napisać tekstu. - ważę 80 kg przy 165 cm i nie potrafię schudnąć - nigdy dotąd nie miałam chłopaka - ludzie, dla których chciałabym coś znaczyć nie zwracają na mnie uwagi. Wszystko mnie przerasta. Dziś wyszłam ze szkolenia w nowej pracy przekonana, że i tak sobie nie poradzę. Mam już dość.

Nie wiem skąd mam wziąć motywację do działania, skoro moje życie jest pełne niepowodzeń. Nigdy nie czułam się kochana i ważna.

idz skocz z mostu

Ciebie nie pytałam o zdanie.

Że też na tym forum nie można otrzymać porady od kogoś normalnego. :/

spojrz na brednie ktore wypisalas, ty nie chcesz porady tylko szukasz osoby, ktora ma tak samo zle albo gorzej

a jak ci sie forum nie podoba to wy.dalaj na inne

a ile masz lat ?

To nie czytaj i tyle. Ja potrzebuję rozmowy z kimś miłym i kulturalnym, a nie takim chamidłem jak ty.

Wkrótce skończę 27.

z fobia spoleczna chcesz prowadzic mila i kulturalna rozmowe, ja pierd co za kretynka

Musisz lizać fiuta komu trzeba skoro ktoś jeszcze znosi twoje prowokacje na tym forum ZS w tym namawianie do samobójstwa drugiego człowieka.

przestan p.lic gosciu tylko porozmawiaj kulturalnie z autorka, no dalej

Musisz starać się małymi kroczkami poprawić swoje życie, przytłacza Cie wszystko bo myslisz o swoich problemach jako całosci, jesli zaczniesz je rozwiazywac po kolei to bedzie duzo prosciej, np zacznij od srzucenia kilku kilo, jak CI sie uda, bedziesz podniesiona swoim sukcesem i zaczniesz brnąć w to dalej, automatycznie podniesie sie twoja samoocena

Doigrałeś się mendo. Niebawem doczekasz się kary za to obrażanie ludzi i namawianie ich do skończenia się ze sobą.

jesli nie czaisz, ze to prowokacja i wymyslona historia to wspolczuje szarych komorek

Autorko mam podobnie i nie bardzo wiem jak ci pomoc nie mam znajomych nie mam nic i o tyle lepiej jest w twojej sytuacji ze masz prace

A słyszałaś kiedyś tekst, który w nikim już nie wzbudza emocji - ,,jesteśmy tym co jemy" słyszałaś ? Ciekawe co jesz? Skoro jesteś gruba to śmiem twierdzić że pies jest tutaj pogrzebany. Napisz mi co dziś zjadłaś a ja dokładnie opisze ci jaki to miało na Ciebie wpływ od rana ok?

Dzięki za wypowiedź Fallyse. Staram się nie poddawać, ale ostatnio nic mi nie wychodzi. Otrzymałam propozycję pracy w pewnej firmie, przystałam na nią, ale oczywiście dziś tam poszłam i stres kompletnie mnie zeżarł. Facet poprosił, żebym przemyślała sprawę i przyszła jutro, ale sama już nie wiem, czy to dobry pomysł. Kompletnie zwątpiłam w siebie. Co do diety, to ciężko mi ją wprowadzić w życie. Non stop zajadam smutki. Może gdybym miała chłopaka to sprawa wyglądałaby inaczej, bo wiedziałabym, że warto się starać, a tak to dla siebie samej ciężko. Obecnie jestem na takim etapie, że nie potrafię się zmobilizować do pomalowania paznokci. Przykro mi, że nie jestem jedną z tych fajnych i idących przez życie jak burza i że nigdy nie będę dostrzegana przez takie osoby.

Dziś jadłam łazanki, jeden wafel ryżowy i dwie rzodkiewki. Jak byłam szczuplejsza to też nie miałam powodzenia. Jestem nieśmiała, a mężczyźni skreślają takie kobiety.

A ja już chyba się poddałam życie mnie zjadło i przerzulo nie mam siły walczyć

zmieniles plec bleblak?