kolejna rozczarowana

Pewnie sama jestem sobie winna i mozecie mi to wypomniec, ale ja poprostu musze sie wyzalic. Narzeczonego poznalam zaraz po maturze, wielka milosc, szybkie zareczyny i wspolne mieszkanie. I wiele klotni, az w koncu postanowilismy sie rozstac. Nie dawalismy sobie rady z cala ta sytaucja. Jednak jakos nie potrafilismy ze soba byc i po roku wrocilismy do siebie. Na poczatku bylo cudownie, cieszylam sie ze mam go spowrotem przy sobie, ale po paru miesiacach zaczely sie schody. Zaczal sie powtarzac ten sam schemat z poprzednich lat.On tracil mna zainteresowanie, wolal spedzac czas z kolegami i coraz bardziej sie od siebie oddalalismy. W miedzy czasie urodzila sie nasza coreczka. Za drugim razem oswiadczyl mi sie dopiero jak nasza ksiezniczka skonczyla rok i szczerze w ogole sie nie przylozyl. Nawet nie kupil mi kwiatow. I nie chodzi tu o kwiaty same w sobie, a jego podejscie, ze traktowal oswiadczyny jako przykry obowiazek, bo kazdy tylko pytal kiedy mi sie oswiadczy. Teraz odwleka slub jak tylko moze, mielismy brac slub w tym roku, ale jest za duzo wydatkow. Niby przelozylismy to na nastepny rok, ale mimo wszystko powinnismy juz zaczac jakies przygotowania. a z jego strony cisza. I jest mi bardzo smutno, bo chcialabym byc jego zona. Nie chce wielkiego wesela i bialej sukni. Chce dowodu, ze mu na mnie zalezy i obietnicy. Kolejna sprawa, to coraz czesciej dochodze do wniosku ze on mnie w ogole nie wspiera. Mialam ostatnio bardzo wazny egzamin. Dzien przed egzaminem on poszedl do kolegi na piwo, a kiedy poprosilam go zeby wrocil wczesniej to sie oburzyl. a ja tylko chcialam by pomogl mi polozyc core spac wczesniej bym mogla powtorzyc wszystko po raz ostatni. Tak samo w dniu egzaminu. Nasza corka wstaje ok 8, a w dniu egzaminu musialam ja obudzil przed 7 wiec byla bardzo marudna. On mial caly weekend wolny i w poniedzialki zaczyna na druga zmiane wiec moglby mi zaoszczedzic duzo stresu, ktorego nie potrzebowalam w tym dniu i pomoc mi z rana. I takich sytuacji jest wiele. Mamy inne poglady na temat wychowania malej, ale on czesto mnie krytykuje jako matke. A mi pomalu brakuje na to wszystko sil. Powiela sie stary schemat a ja zastanawiam sie jak moglam byc tak glupia po raz drugi. Probuje z nim rozmawiac, ale on jak zwykle nic sobie z tego nie robi, i mowi, ze jak zwykle przesadzam. Nie wiem skad mam brac sily na to wszystko, bo bardzo ciezko jest pogodzic dom i prace, zwlaszcza jak sie nie ma pomocy od drugiej osoby.

Jednak jakos nie potrafilismy ze soba byc i po roku wrocilismy do siebie. powinno byc: jednak jakos nie potrafilismy bez siebie zyc i po roku wrocilismy do siebie.

Jednak jakos nie potrafilismy ze soba byc i po roku wrocilismy do siebie. powinno byc: jednak jakos nie potrafilismy bez siebie zyc i po roku wrocilismy do siebie. x jeden ch.j, za malo szczegolow

Moze czas sie rozstac? Moze to dobry moment?

lepiej w boze cialo

gosc - przechodza mi przez glowe mysli o rozstaniu, tylko wszystko sie zmienia jak ma sie dziecko. Nie chce corce rozbijac rodziny, wiem ze ona kocha ojca, jest z reszta na etapie tata to moj bohater. Z drugiej strony jaki jest sens oszukiwac dziecko? Teraz w gre wchodza 3 a nie 2 osoby.

jestem w drugiej ciąży, mamy jedno dziecko, a mój mąż dziś się przyglądał jak sama sprzątam mieszkanie. Nie masz najgorzej

Pewnie nie mam najgorzej, ale czy ja chce zyc tak jak teraz do konca zycia?