dlaczego ludzie w pracy muszą mi mówić o sobie i oczekują ttego samego?

jakaś tam praca, potrzebuję pieniędzy, a już pierwszego dnai dowiedziałam sie, że x mieszka z y i wykanczają mieszkanie, powiedziała mi wszystko o swoich planach zawodowych na najbliższe lata, po paru dniach dowiedziałam się od t, że ma zonę i sobie zartował, że nie nosi obrączki, wcześniej dowiedziałam sie że g. ma fajna teściową i dostęp do konta męża, a mnie to na0prawdę nie interesuje, w tym cały klops, że oni pewnie to wszystko mówią po to bym też o sobie mówiła bo są ceikawscy, w sumei już mnie pytali o studia, o to jaki związek mają studia z tą pracą, gdzie mieszkam, niebawem pewnei zpaytają o stan matrymonialny, ciekawe po co....bo ja o ich stanie matrymonialnym już wiem nie prosząc o to, teraz pewnie czas na rewanż...a ja w ogóle nie mam ochoty się uzewnętrzniać, też mnie zdziwwiło, że taka dziewczyna mnie pyta jak mi minął weekend, myslę sobie pewnie chce by ją zapytać o to samo, no to pytam z grzeczności ale wcale mnie to nie obchodzi to ona jakos się skrzywiła, ze nie ma za bardzo o czym opowiadać, widocznie chciała tylko zanalizować moją sytuację, bo gdybym powiedziała, że byłam z chłopakiem to by już wiedziała pewne rzeczy, tylko, ze ja akurat chłopaka nie mam. powiedziałam, że byłam w jakimś miejscu bez szczegółów.....ratunkuuuuu dlaczego oni mnie tak osaczają? przyjaciół nie mają? nie mają o kim plotkować?

Ja ci dam tylko jedna rade - nie wazne czy pracujesz w korpo, czy w malej firmie czy w warsztacie samochodowym - uwazaj na to co mowisz innym. Bo ludzie sa bardzo wredni i potrafia wykorzystac kazda informacje przeciwko tobie. Ja musialam juz raz te gorzka pigulke raz przelknac i powiedzialam sobie nigdy w zyciu!

ale dlaczego mieliby wykorzystac cos przeciwko mnie??

no właśnie ja im nic z siebie nie mówię i oni to chyba uważają za dziwne :D i nadają o sobie , na razie czekają aż sama im będę opowiadać a potem to juz będą pewnie prost pytać, czuję to

U mnie w pracy też chcieli wiedzieć, czy mam faceta, czy planuję dzieci, czy spowiadam się przed Wielkanocą i w jaki sposób mi się facet oświadczył - to tylko kilka głupich pytań, które pamiętam. Na niektóre z nich odpowiadałam, bo nie widzę problemu w tym, żeby się do faceta przyznać, ale na niektóre zdarzało mi się odpowiedzieć tymi słowami, które pomyślałam: "A co cię to obchodzi?".

bo większość z nich jest psychicznie chora i nie odróżnia pracy od wizyt u psychoterapeuty.

jak bym odpowiedziała "co cię to obchodzi" to by była tragedia i nienawiść :D

najsmieszniejsze jest to, ze z tego co zauważyłam ludzie nie pytaja o te wszystkie rzeczy z życzliwości, tylko po to by mieć materiał do plot, ja jestem życzliwa ludziom, ale nie wypytuję ich o prywatne sprawy, bo szanuję ich prywatność a tacy sztucznie mili są mili by wyciągnąć informacje i za plecami plotkować i się śmiać ;/

to jak nie umiesz powiedzieć co cię to obchodzi to zmieniaj temat, nie odpowiadaj lub udawaj że jesteś zaoferowa pracą, w pracy z ludźmi to rozmowy tylko o pogodzie i d***e maryni, zgadza się że wykorzystają cokolwiek przeciwko jeśli tylko poczują w tym własny interes, np. awans, podlizanie się szefowi itp. lub znajdą sposób by cię zdyskredytować w oczach kolegów, szefa bo czują sie zagrożeni, niedowartościowani, ludzie z pracy to nie materiał na przyjaciół ani nawet znajomych

19;40 dużo osób daje się nabrać ja to nazywam "udawaną zażyłością" ale nie ma to nic wspólnego byciem koleżeńskim i życzliwym raczej by mieć materiał na ploty i "haki" w razie czego

autorko jeszcze dodam że zdrowiej jest stosować zasadę dystansu i ograniczonego zaufania

nie tylko po ulicy chodzą wariaci w pracy też nigdy nie wiadomo na kogo sie trafi

Ja stosuję tę zasadę w robocie, chyba wieje ode mnie ostrym chłodem i czuć dystans na kilometr, bo do plot mnie nie spraszają. Tylko chcąc nie chcąc wysłuchuję nieraz jak pomiędzy sobą plotkują, chichrają się z byle czego. Ja w wolnych chwilach w pracy wolę sobie zerknąć w książkę czy nawet wiadomości ze świata na necie, udawanie przyjaciółki współpracownic z którymi nic mnie tak naprawdę nie łączy uważam za bezcelowe i niezgodne z własnym sumieniem. Poza tym ja chyba po prostu nie umiem udawać, pewnie po mnie byłoby widać, że to gra, dlatego moje życie towarzyskie w robocie i co gorsza poza nią leży i kwiczy.

brak życia towarzyskiego zwłaszcza w robocie to żadna strata zapewniam, dystans nie polega na izolowaniu się od ludzi ale byciu ostrożnym a w życiu prywatnym lepiej skupić się na sprawdzonych znajomych i rodzinie

Ludzie wy macie psychozę , ktoś się pyta jak miną weekend ? Fantastycznie odpoczęłam , masz męża ( chłopaka ) tak jest cudowny itd. Ludzie są różni , jak widać tu ( oszukani , złośliwi ) ale jest tez pełno miłych i pomocnych , prowadź po prostu small talk I koniec . Za dużo nie powiesz , Ale nie będziesz też złośliwa i I z takimi ludźmi pracuje się po prostu lepiej

"Tak, mam chłopaka. Możesz podać mi tamte dokumenty? Dzięki. Musze wtrącać do pracy. "