smierc brata

Niestety prawda jest taka ze czasami budzimy sie jak jest juz za pozno ,niewiem czy kiedykolwiek to poczucie winy mnie opusci .Moj ukochany brat mieszkal sam ,wiem ze czul sie samotny zycie go nie oszczedzalo dozo by o tym pisac powtarzal mi ze jest mu bardzo ciezko bo kontakt mielismy sporadyczny tel ale ja widzialam tylko swoje problemy.Tam gdzie mieszka podkarpackie jest ogromne bezrobocie wiem ze po cichu liczyl ze moze pomoge zalatwic mu jakas prace ale ja tak jak pisalam widzialam tylko swoje problemy lekcewazac to co do mnie mowil a nie mowil wprost ale ja doskomale wiedzialm ze potrzebuje wsparcia.No juz za pozno nic nie moge zrobic a cierpienie slusznie mi sie nalezy ,tak bardzo za nim tesknie i bardzo go kocham i jak to mozliwe ze nigdy nie uslysze jego uszczypliwych docinkow jakze slodkich i nie zobacze tego szczerego usmiechu ale i smutku ktory bardzo czesto mial na twarzy ,,spieszmy sie kochac ludzi tak szybko odchodza '' SWIETA PRAWDA.

teraz w ramach pokuty ssij pały samotnym chłopakom , bez pracy, bez dziewczyny, nadaj im sobą swoim ciałem i seksem im ofiarowanym sens , dowartościuj ich. śpiesz się oni potrzebują Twojej miłości , każdy w co innego....