mąż naśmiewa się z mojej wagi

On mi od zawsze dogadywal nawet przed ciaza kiedy wazylam 60kg przy 165cm wzrostu. A czemu z nim bylam? Bo mi wbil do glowy ze nikt mnie nie zechce i powinnam byc mu wdzieczna ze ze mna jest

15.04, skąd się urwałas? Z Wilanowa? Autorka mieszka na wsi! Jeśli coś nie zrobisz kochana, to dzieci dorosną, ale Ciebie już nie będzie na tym świecie. Nadciśnienie, zawał, udar , cukrzyca... Przestań jeść ciasto, zapiekanki, pizzę, nalesniki. Mieszkasz na wsi, jedz 5 razy dziennie małe posiłki, tę główne połowę porcji, a te pomiędzy to twaróg, jajecznicę, jaja na twardo z kawalątkiem chleba. Ruszaj się, sprzątaj, idź popracuj w ogrodzie. Do sklepu pieszo albo na rowerze, nie samochodem. Pij wodę, odstaw gazowane słodkie napoje, i nie kupuj też dzieciom, bo je zatuczysz, zaslodzisz od mała. Mąż się Ciebie wstydzi, dzieci podrosną, też się zaczną wstydzic. Uzbrój się w cierpliwosc, dasz radę, potrafisz to zrobić, przede wszystkim dla siebie.

A co z samozaparciem? Szybko mi mija. Najdluzej cwiczylam 2 tygodnie dzien w dzien. Potem to samozaparcie minelo i tak w kolo.

Dlatego też musisz zmienić całkowicie swoje nawyki. To nie ma być tymczasowa dietka. Sport i zdrowe odżywianie powinny na stałe zagościć w twoim życiu a nie tylko do czasu aż schudniesz, co zresztą nie stanie się z dnia na dzień. I przede wszystkim musisz to zrobić dla siebie nie dla męża i nie przejmować się co on myśli. Ludzie którzy przejmują się zdaniem innych daleko nie zachodzą.

A co z samozaparciem? Szybko mi mija. XXX Z tym musisz sobie sama poradzić. Jak ktoś chce schudnąć, to działa, jak nie to szuka wymówki i narzeka. Sama sobie wmawiasz jakieś głupoty, że nie dasz rady, że nie masz motywacji, a bo się nie chce. Z takim nastawieniem będziesz dalej tyć.

Jesteś MŁODSZA ode mnie o dwa lata i ważysz o ponad 30 kilo WIĘCEJ.

Wynajdujesz powody, zamiast pokonywać przeszkody.

Musisz chcieć a napewno dasz radę. Ja mam 5 dzieci i znajduje czas na cwiczenia. Jak się chce to się da. ja w 3 ostatnich ciążach też przytyłam po 30 kg niestety. ale po kazdej ciąży udało mi się schudnąć. zdrowe odżywianie i ćwiczenia na orbitreku i udało się. Teraz dołożylam sobie çwiczenia z Mel b. więc nie wmawij sobie że nie dasz rady tylko zacznij działać. wiem z własnego doświadczenia że najgorzej jest zacząć, a po jakimś czasie to już nie potrafisz nie ćwiczyć. Pomyśl o tej satysfakcji jak każdy będzie ci mówił że świetnie wyglądasz, to naprawdę motywuje. Zrób to dla siebie jesteś jeszcze młoda , uwierz mi że warto

Ja po ciąży również przytyłam ale niestety nie mam na razie czasu by ćwiczyć jakoś regularnie,ale jem 5 posiłków plus przyjmuję suplementację African Mango http://szczupla-kobieta.pl i wychodzę na spacerki z mała więc trochę ruchu mam;) schudłam już 4kg w 2 tygodnie ;) przede mną jeszcze 36kg ale nie poddam się!

Jasne ale obłuda. Babsko się zapuściło i zrobił się z niej hipopotam ale on ma ją dalej wielbić i pożądać . Za to jak on przytyje to kobiety piszą zostaw gnoja, lenia i fleję. A guzik bierz dupę w troki i na siłkę, biegać , basen czy co tam. Chcesz podobać się swemu chłopu nadal lub znów to zrzuć nadwagę. Faceci to wzrokowcy. Jak widzę na ulicy te otłuszczone , zapasione cielska to się zastanawiam kto z nimi do cholery sypia bo ja bym nie dał rady jak bozię kocham. Ale najlepiej zapaść się . Lenistwo wytłumaczyć ciążą, obowiązkami domowymi . Przecież każdy facet zgodzi się na pewno wziąść część obowiązków domowych na siebie aby jego pani miała czas na zadbanie o siebie . Tyle że prościej jest oglądać barwy szczęścia na kanapie z torbą czipsów i pudełkiem wafelków , prawda drogie panie.

19.39 niestety, masz rację. jestem kobietą i widzę w marketach, co grube panie wrzucają do wòzka w markecie...masakra. a potem lament "nic nie jem i tyję". z powietrza i wody jeszcze nikt nie utył, drogie panie. bądźcie uczciwe wobec siebie i własnych grzechów żywieniowych. I nie tuczcie swoich dzieci i męźów "przy okazji".

Też to widzę, zapasione lochy! W dodatku tak od nich śmierdzi, że trzeba stać parę metrów dalej przy taśmie, bo lenistwo ma się w głowie, to stan umysłu! Takiemu grubasowi ciężko się nawet wykąpać albo oszczędza na wodzie i mydle, żeby było więcej na wpie*dalanie g*wna. Dwa dni temu taka gruba świnia miała na taśmie same gotowe, wysokokaloryczne żarcie: kluski, pierogi, jakieś krokiety k*rwa z najciemniejszej ruskiej d*py do tego w wuj słodyczy i ZERO warzyw czy owoców. A inna zagarnęła całą paczkę pączków i zanim doszła do kasy, to już w*ierdoliła połowę - na oko jakieś 2 tysiące kalorii! Potem piszą tu takie zdałnione wieprze, że metabolizm słaby, że jem mało a nie chudnie itp. itd. etc. i wymyślają pierdyliard powodów i wymówek, żeby kompletnie nic nie zrobić ze swoim życiem, zamiast w końcu ruszyć swoje zwały to pie*dolą bez końca jak im to źle na tym padole. Otyłość to choroba psychiczna, estetyka sylwetki to tylko jeden z wielu jej skutków, wcale zresztą nie najgorszy - bo najgorsze rzeczy dzieją się w mózgu i gospodarce hormonalnej. Żadna dziewczyna z którą się spotykałem nie miała nadwagi - ale tak, zamiast ogarnąć fałdy oszukujcie się dalej albo poszukajcie sobie feedersa :)

wystarczy biegać codziennie 5 km lub więcej (powyżej 30 min musisz biegać), do tego jeść normalne posiłki bez podjadania, bez słodyczy itd. i samo się chudnie. Sama jestem kobietą, biegam i np.po zimie w oczach chudnę, nie dbając nawet o dietę. Nie rozumiem więc użalań typu "nie mogę schudnąć"- jak nie jesteś chora i nie bierzesz jakiś leków powodujących tycie, to po prostu jesteś leniwa. Zostaw każdego dnia dzieci na 40 min z nim lub z mamą itd. i w tym czasie idź pobiegać.

A co do samozaparcia i motywacji- jak zaczniesz biegać powyżej 30 min, zrozumiesz czym jest tzw. "euforia biegacza". https://pl.wikipedia.org/wiki/Euforia_biegacza Powód dla którego nawet szczupłe osoby kochają bieganie. Tak wspaniałe uczucie, jak po jakiś narkotykach, radość, problemy znikają itd. I prawda jest z tym uczuciem, sama tego doświadczam. Trzeba być silnym w życiu, a nie miękkim. Nieraz bardzo bolą mięśnie podczas biegania, człowiek się męczy itd. Ale po powrocie jest się z siebie dumnym i zaczyna się czuć przypływ endorfin. Początki z bieganiem będą dla Ciebie ciężkie (stopniowo zwiększaj dystans, biegaj w swoim tempie, rób przerwy jak musisz, chociaż pamiętaj, że wszystko jest w naszej głowie - nawet zmęczenie- biegacze myślą, że sił nie mają, a co się dzieje przy mecie? Sprint. Po prostu trzeba przezwyciężać swoje słabości

Widocznie ma powody skoro się naśmiewa i nie ma co się obrażać tylko jeżeli jest nadwaga to ruszyć tyłek;) ja miałam podobnie ale nie mąż tylko narzeczony ale naśmiewał się po to bym w końcu zrozumiała,że muszę się wziąć za siebie zaczęłam regularnie się odżywiać on zamówił mi suplementację African Mango http://afrikanmango.pl zaczęłam biegać 3x w tygodniu razem z nim;) i zrzuciłam ;) teraz mnie podziwia;)