Nie myślałam, że w ciązy dotknie mnie poczucie bezsensu,doły,agresja,lęk

Dziecko planowane i chciane. Niestety mi na końcówce ciąży robi się jakiś dół za dołem, jeszcze mi zostały 2 miesiące a mam straszne dołki. Jak sobie z tym radziłyście? Coraz więcej rzeczy mnie wkurza, upał niczego nie ułatwia, czuję się źle ze swoim ciałem i szczerze nie mogę doczekać się porodu, bo wtedy zejdzie ze mnie przynajmniej cześć tych kilogramów, które nie wiem skąd się wzięły (jem lepiej niż przed ciążą, ćwiczę, spaceruję czasem i po kilka km). Niestety, wiem że może to moja wina że byłam ślepa przy wyborze męża, ale uwierzcie, nie wszystko da się przewidzieć, np. nie wiedziałam że on podczas ciąży będzie na mnie inaczej spoglądał, że rzadziej będzie seks mimo że bardzo dbam o ciało, że będzie uciekał w pracę, zainteresowania. Wspólne chwile zawsze zwala na ostatni plan. Zresztą w sumie to ja chyba zawsze miałam od niego wyższe libido, a teraz w ciąży to już całkiem. Smutno mi, że ja nie trafiłam na faceta, który w ciąży kobiete podnosi na duchu, robi coś by ona też czuła się atrakcyjna, patrzy dalej niż czubek własnego nosa. A on jest jeszcze bardizej skupionyu na sobie niż kiedyś. Mam wrażenie, że u mnie w hierarchii wartości nasz związek, nasza rodzina stoi na 1szym miejscu, a u niego na ostatnim, po komputerze, po koleżkach.