Co zrobić, żeby znowu cieszyć się jak dziecko z nadchodzących eventów?

Co się ze mną dzieje? Zauważyłem, że z wiekiem coraz mniej jestem podjarany, chcę, żeby było tak, jak wtedy, gdy byłem nastolatkiem, jak jeszcze roiłem sobie, że świat leży u moich stóp, że zdobędę nad nim władzę, dopamina zalewała mi mózg do tego stopnia, że normalny człowiek nie ma tak nawet po narkotykach, wszystko było piękne, tajemnicze, mroczne, muzyka brzmiała jak chóry anielskie, a magia była na każdym rogu. Nadal mam cząstkę tego, ale ja chcę to znowu w całości! Tak jak kiedyś. Jestem za młody na zrycie receptorów dopaminowych. Nie obchodzi mnie, że to w co wierzyłem to urojenia, nic nikomu do tego, że żyję mrzonkami, sam za siebie opowiadam i pragnę żyć w świecie rojeń, dopaminowo- adrenalinowej zachłanności na wszystkie moje plany i eventy. Oddawać k*RWA moją przeszłość! Jeśli nie wróci to się zarypię, żeby dostać nowe ciało, mózg ze świeżymi receptorami! A może to nie wina neurochemii tylko ekspozycji na jakiś czynnik psychologiczny?