Zakochałam się w 40 latku

Mam 26 lat. Pracujemy razem. Ja jestem sama on też. Widzę że nie wie co z tym zrobić bo chyba też mu się podobam. Jednak pracujemy razem i to wszystko utrudnia. Wiem że to jest to nigdy nie czułam nawet do narzeczonego takiego uczucia. Nie wiem czy mam u niego szansę, jestem ładna, mam zainteresowania, jestem pogodną osoba. Ale on jest lepiej wykształcony, jego rodzina również i jest dużo bogatszy. Przeszkadza mi to bo przez swój dobrobyt on prowadzi światowe życie i czuje się gorsza. Musiałam się wyżalić.

przynajmniej bede miec za kilka lat swoje mieszkanko urzadzone po mojemu, czysciutkie i pachnace, ciche i spokojne. po co mi do tego chlop :)

na dłuższą metę życie w pojedynkę jest straszne. Poza tym jak widać nie jestem stworzona do bycia w pojedynkę bo bym się nie zakochała. Chciałabym z nim być ,ale wiem, że to jest nierealne.