Po co było się tak męczyć? Pustka

leżałam w czarnym błocie w listopadowe wieczory, byłam aktorką porno, kurtyzaną, kurwą! lecz nie będę używała wulgaryzmów w tym wierszu! wszystko co przeżyłam, nie było nic warte! wszystko co mnie otacza nie ma żadnej wartości! wszyscy moi znajomi i rodzina nie byli w ogóle nic warci, gdyż przychodzili i odchodzili, a ja zostawałam sama. ponieważ losem każdego człowieka, jest wieczna samotność. przyjaźnie i związki, to tylko krótkie przyjemności. niczym orgazm, który też po wielu latach staje się coraz mniej przyjemny. aż w końcu w ogóle go nie czujesz? gdy umierasz, mówisz ostanie słowo: po co było się tak męczyć, skoro można było tak od razu!