dlaczego ludzie są

tacy nieludzcy, czasem nieszczerzy, niemili?

Nie mają powodu być miłymi. No i jesteśmy zwierzętami. Spójrz na psy czy małpy, nie są ciągle miłe wobec siebie.

od zwierzat to nas chyba troche rozni

nawet przępasc

Trochę różni, ale one też mają jakieś tam struktury społeczne. Skoro nie wszystkie psy się lubią (a przecież takie głupawe, przytulaśne i stadne są), to czemu ludzie mieliby się lubić?

My również jesteśmy zwierzętami z tą różnicą że sami nazwaliśmy się ludźmi i uważamy się za lepszych niż inne zwierzęta, a jakby spojrzeć na to trzeźwym okiem to bliżej nam do wirusów lub pasożytów niż do ssaków, bo chyba jako jedyny gatunek ssaków niszczymy wszystko czego się dotkniemy. Nasze zachowania niewiele różnią się od zachowań innych zwierząt stadnych.

Bo tak jesteśmy ukształtowani, na podobieństwo swoich rodziców.Trzeba byłoby od rodziców przeprowadzić analizę ...po drugie środowisko, po trzecie w£asne wykształcone mechanizmy obronne na skutek radzenia czy tez nieradzenia sobie z rzeczywistością . W końcu można też dodać subiektywne postrzeganie rzeczywistości w oparciu o powyższe.

trzeba byłoby od rodziców przeprowadzić analizę . x popr. na rodzicach No to tak dla pewności wyniku cofnijmy się do dziadków, no a jeszcze lepiej do pradziadków, oj, a może najlepiej zacznijmy od zarania ludzkości. A predyspozycje osobnicze? Te gdzieś się zagubiły, Lenino? Że środowisko ma wpływ na ukształtowanie jednostki, to gdzieś po drodze rozwoju filozofii i psychologii rozwojowej zagubiło sie kilka razy, kilka razy było negowane, kilka razy podlegało konfermacji ze strony badaczy.

Oczywiście, że można, ale też nie ma potrzeby. Wystarczającym źródłem będą rodzice, tudzież rodzeństwo. Predyspozycje osobnicze zawarłam w mechanizmach obronnych. Weźmy jedną tę samą przeżytą traumę dokonaną na dwóch osobach. Wystarczy.

na podobieństwo swoich rodziców x A jednak! Tak zytam, co napisałaś, i jest jednak coś (bardziej przeczuwam, niż potrafię nazwać), co mnie nie przekonuje do końca. Z psychologią rozwojową miałam do czynienia, ale nie na tyle, i sporo czasu temu, by zanegować z całą pewnościa, odnoszę jednak nieodparte wrażenie, że z przyjmowaniem takiego rodzaju determinacji należy jednak być ostrożnym.

i rodzeństwo nie jest żadnym źródłem informacji na temat naszych predyspozycji, co najwyżej (na zasadzie domniemania) pokolenie wcześniejsze

Bo to nie ma być determinacja. To jest tylko część składowej naszej osobowości.

osobowość kształtuje się, mówiąc "o częściach składowych" trzeba być ostrożnym

"i rodzeństwo nie jest żadnym źródłem informacji na temat naszych predyspozycji, co najwyżej (na zasadzie domniemania) pokolenie wcześniejsze" a skąd takie przekonanie?

Tak, kształtuje się na podstawie części składowych tj. opisałam powyżej...oczywiście nie wszystkie z nich zawarłam w tym krótkim poście...to tylko dwie czy trzy komponenty.

Lenino, załóżmy istnienie trzech osobników na poziomie B (poziom A to rodzice). Każdy osobnik z poziomu B (genetyka sie kłania ) dostaje odmienny zestaw wyjściowy z tego samego zbioru poziomu A. To, co dostaje osobnik 1 z poziomu B i w jaki sposób zostanie to rozwinięte, nijak się ma do tego, co dostanie osobnik 2 z tego samego poziomu. A i owszem, 1 i 2 mogą być podobnymi osobnikami pod względem zachowania, ale to nie oznacza, że w każdej sytuacji będą reagowac w ten sam sposób (choć od tych samych rodziców i w tym samym domu wychowane) i, żeby wrócić do inicjalnego problemu, nie każde z nich bedzie złośliwe lub miłe. Ergo, wynik porównywania rodzeństwa zachowuje szczątkową wartosć, ale tylko na zasadzie potencji, (prościej: prawdopodobieństwa) nigdy zaś wyniku niepodważalnego.

Przywołując rodzeństwo na kształtowanie osobowości danej jednostki nie miałam na myśli, że będą w ten sam sposób reagować...w końcu ustaliliśmy już, że jednostka jest wartością samą w sobie, na którą składają się różne komponenta...w tym również rodzeństwo. Reasumując...rodzeństwo ma również wpływ na rozwój danej jednostki niezależnie od tego czy mają te same geny czy nie (dajmy na to przysposobione) ...i mogę potwierdzić to na podstawie badań klinicznych.

Aż badania kliniczne są potrzebne, żeby to stwierdzić? ;)

w końcu ustaliliśmy już, że jednostka jest wartością samą w sobie, na którą składają się różne komponenta...w tym również rodzeństwo. xx Lenino, jeśli mogę sobie pozwolić: zabrakło jednak precyzji, być może miało być tak: jednostka jest wartością samą w sobie, na r o z w ó j której składają się różne czynniki (nie: komponenta, komponent to jednak coś inherentnego), w tym również rodzeństwo. xx nie zgadzam sie z tym ostatnim, ale pozostawmy to