Świat jest chory. Dostałem pozornie prostą pracę, a tam jednak 1000 procedur

idiotycznych. To wszystko jest poj*bane, dzisiejsze społeczeństwo upadło na głowę, żeby postawić mur, płot, być ankieterem, ochroniarzem, magazynierem, pewnie i nawet sprzątaczem to trzeba się użerać z jakimiś setkami papierków, procedur, dokumentów, szkoleń, testów pracowniczych, spełnić 20 warunków. To już moja któraś robota(bo jestem studentem, i gdy mogę/mam czas to szukam pracy) i w każdej następnej jest coraz gorzej. Ta do której teraz poszedłem to gdybyście usłyszeli co to jest( nie podam, bo lepiej dmuchać na zimne) to byście k*rwa pomyśleli, że to tak prosta praca, jak wynoszenie śmieci. A normalnie osłupiałem, okazało się, że najprostsze czynności muszą być opisane tysiącem klauzulek, warunków, że muszę przejść jakieś szkolenia, testy, zapamiętać taką ilość danych, że ch*j, człowiek z hipermnezją miałby z tym problem. Ten świat/cywilizacja to jest już naprawdę jeden wielki dom wariatów. Kiedyś, jak miało się iść kopać rów to się kopało, a teraz, żeby się wysrać to trzeba będzie wypełnić niedługo z 1000 papierów, pozwoleń otrzymać, przejść szkolenia, zachowywać określone procedury. Ja p*dolę! Coraz bardziej się boję iść do każdej następnej roboty, nie dziwię się, że ludzie mają fobię pracy i są nieprzystosowani. Napędziliśmy idiotyczny mechanizm, który nas pozabija.

tak działa socjalizm

Już lepiej w ogóle nie pracować. Patologia ma zapewnione mieszkania i 500+ za nieróbstwo, a ja mam wyrzuty sumienia, gdy nie pracuję(nawet w trakcie studiów dziennych) i po CH*J mi to! Lepiej być tępym, napłodzić bachorów i leżeć placem, opijając się za kasę. Dlaczego ja mam w sobie jakąś ambicję i nie potrafię tak po prostu nic nie robić, jak ta patola?

Masz rację. Ja kiedyś poszłam do niby prostej pracy na magazynie, miało się zbierać produkty z hali, pakować do wysyłki. Ot niby nic trudnego. Pensja śmiesznie niska bo 50zł dniówki, za 9 godzin pracy. A jednak ta robota była koszmarna, trzeba było mieć genialną pamięć, bo produktów było kilka tysięcy i były one porozrzucane na magazynie bez ładu i składu, np. jakiś dezodorant był w jednym miejscu hali, a taki sam dezodorant ten samej firmy ale różniący się kolorem nakrętki, w zupełnie innym miejscu :O I teraz spamiętaj to wszystko. A było tego kilka tysięcy! Poza tym sporo dźwigania. I jeszcze naklejanie etykiet ale też tylko na wybrane produkty i trzeba było mieć genialną pamięć, żeby pamiętać na co masz naklejać etykietę a na co nie :O Wytrzymałam tam tydzień choć bardzo chciałam pracować ale po prostu się nie dało, nie dałam rady zapamietać gdzie na wielkiej hali leży każdy z kilku tysięcy produktów.

20:26, skąd ja to znam, też pracowałem w podobnych warunkach, a pewnie będzie tylko jeszcze gorzej. Już na wszystko trzeba mieć dokument. Przed wejściem do pracy podpisać to, po wyjściu tamto, wysłać takie i takie dane. Numer tego, srego, tamtego, podpisać tysiące formularzy. Normalnie każdej czynności musi towarzyszyć sterta makulatury. Już nie mogę tego znieść, chcę nie pracować, tylko sam polować na żarcie, mieszkać w jaskini, prać w wodzie i mieć święty spokój, a nie spędzać 8 h dziennie na niewytwarzającej żadnego dobra robocie. Cywilizacja zamiast ułatwiać to tylko uprzykrza życie, jedyna przydatna zdobycz cywilizacyjna to medycyna i leczenie chorób, ale te choroby, które musimy leczyc to też notabene w większości wytwór cywilizacji. Mam już dość, zwariuję w tym wariatkowe. Niedługo będą skanować siatkówki pracownikom Żabki, albo sprzątaczom.

gość dziś -nie pieprz bo w socjalizmie nie było żadnych procedur, a teraz w huj ich jest, tak jak napisałeś, teraz aby się wysrać to w ubikacji masz procedurę jak srać, jak myć ręce, itp. Te procedury to wymył pieprzonego kapitalizmu

Dlatego ja nigdy nie pracowałem, a mam 25 lat. Często myślę o samobójstwie, gdyż nie będę niewolnikiem systemu i marnował czasu na robocie i to przez 8 godzin za psie grosze.

Żadne zwierzę nie pracuje, nie wypełnia papierków, nie zapieprza przez kilometry, żeby załatwić jakąś zbędną, sztuczną sprawę, przybić gdzieś pieczątkę, podpisać się. Jesteśmy j*bniętym gatunkiem, który stworzył chorą rzeczywistość.

Widzę, że mamy podobne poglądy. Ja też widzę bezsens tego świata i też zawsze chciałam mieszkać w jaskini, myć się w rzece, jeść to co znajdę na drzewach, owoce, dary natury (ale nie zwierzeta bo jestem wege i nie mogłabym zabić zwierzęcia ani polować), patrzeć na wschody i zachody Słońca, słuchać śpiewu ptaków, nie musieć pracować, nie musieć robić nic... żyć zgodnie z naturą, nie zanieczyszczać Ziemi truciznami. Zazdroszczę zwierzętom, zwłaszcza ptakom, są wolne, nie muszą martwić się o mieszkanie ani jedzenie. Teraz patrzę przez okno na latające jaskółki, polują na owady, mieszkają sobie pod dachami, są wolne i szczęsliwe. A ja nie mam swojego mieszkania i muszę mieszkać z rodzicami. Chciałabym być tak wolna jak te jaskółki, zamieszkać gdzie chce, w jakiejś norce, jeść to co znajdę.

Oto jedna z takich procedur. Jakby ktoś nie umiał myć rąk http://esilver.com.pl/instrukcja-mycia-rak-n-4.html Paranoja