Sex, łzy, i smutek :(

Witam, Mam problem, którego sama nie umiem rozwiązać, a jest on bardzo uporczywy dla mnie i z pewnością dla mojego partnera, który przezywa to rożnie mocno jak i ja. Nie chce juz wiecej skazywać go na oglądanie takich sytuacji, jaka zdarzyła sie ostatnio. Zwykle to ukrywałam i nic nie widział, ale teraz juz nie wytrzymałam, i nie potrafiłam tego w sobie zdusić, ryknełam płaczem jak nigdy wczesniej :( On oczywiście zdezorientowany, ze cos sie stało, nie wiedziałam jak mu wytłumaczyć ta sytuacje. Ale przyznałam, że nie było mi przyjemnie, ze chce juz skończyć, nie chce robić przerwy i próbować znowu, po prostu nie chce sie kochac juz. Nie powiedziałam ze na "zawsze" chodziło o ten konkretny raz i na pewno na długo zrezygnuje, bo za każdym razem po prostu chce mi sie płakać. Nic nie czuje, zero przyjemności, a jak juz to tak lekko ze prawie wcale. Kocham go ponad wszystko, nie obwiniam go za nic, nie potrzebuje skoków w bok, nie chce go przytłaczać moja psychika która płata figle... Jedyne czego w tamtej sytuacji chciałam to żeby mnie po prostu przytulił i położył sie obok, i to właśnie zrobił. A co ze mną? Co ja mam robić?

załatw mu jakąś koleżankę, która lubi się grzmocić, facet się wyżyje, zaspokoi to czego potrzebuje jak powietrza a wtedy spokojnie Cię poprzytula :)