Tez sie porownujecie z innymi?

Mam 29 lat, i tak naprawde nijakie zycie. Nic mnie nie cieszy, bo i co cieszyc nie ma w sumie. Zyje z dnia na dzien, aby przezyc. Pracuje za grosze na zastepstwie, a praca odpowiedzialna, mam chlopaka od lat, z ktorym bardziej sie kloce niz co, mam brata alkoholika, matke chora na raka. Z moim nie mozemy stanac na wlasne nogi bo on musi pomagac swojej matce z powodu jej dlugow. Mam kolezanki w moim wieku, ktore dobrze zarabiaja, podrozuja, wuchodza za mąż, kupują mieszkania, rodzą dzieci. Im wyszło, mnie nie. Chce mi sie plakac, jak mysle o swoim zyciu, o tej jednej wielkiej porazce.