Polscy pracodawcy mają w większości przedziwne podejście do pracowników

Miałem szefa, który mnie nie doceniał, więc zacząłem szukać nowej pracy. Szukałem kilka miesięcy - pracodawcy nie przychodzący na spotkania, nie kończące się procesy rekrutacyjne... Kilka razy osoba rozmawiająca ze mną była zachwycona, ale pozostawiła sobie jeszcze trochę czasu na podjęcie decyzji. x W końcu znalazłem pracę, zmieniłem ją. Warunki nie były takie, jak na rozmowie, więc znów zacząłem szukać. Problemy z umową. x Wczoraj byłem na rozmowie, 4h przegadałem z gościem w knajpie. Konkretny. Od razu umowa przedwstępna, na Macu w knajpie pisana, ksero z możliwością wydruku obok, pieczątka w kieszeni. Najlepsze warunki, jakie w życiu widziałem. x Zwalniam się od razu dziś, bo mam zlecenie. No, łaskawie dam im czas do czwartku (w piątek zaczynam). x Na czym polega dowcip? Wydzwania do mnie eks pracodawca - czy aby nie wrócę? 10 osób, u których miesiąc / dwa / trzy miesiące temu "dojrzało" i chcą mnie zatrudnić. Kolejne 5 ma dla mnie pracę ale na pół / ćwierć / część etatu, na dziwnej umowie. Gość, który mi powiedział miesiąc temu, że mnie przyjmuje, a dzień później zadzwonił, że musi przemyśleć moje warunki finansowe, napisał, że chce przedstawić mi ofertę współpracy. x Nie kumam tego. Szukają kogoś kreatywnego, zaradnego, przedsiębiorczego, inteligentnego i z siłą przebicia. Znajdują go. Zastanawiają się miesiącami, czy to aby na pewno to, a potem są zdumieni, że taka osoba już coś znalazła?! To do cholery mam być proaktywny czy nie? :D