Czy w wieku 27 lat można jeszcze zmienić swoje życie

Chodzi tutaj przede wszystkim o kwestie zawodowe. Bardzo chciałabym zdobyć nowy zawód i umiejętności, dzięki którym mogłabym zyskać lepszą pracę, ale boję się, że już jest za późno na zmiany. Wysyłam mnóstwo CV, zgłaszam się na różne wolontariaty czy praktyki, problem w tym, że często nie dostaję odpowiedzi. Czyżby dlatego, że jestem za stara?

Martwię się, że już zawsze pozostanę w tym punkcie, w jakim znajduję się obecnie, a to byłoby okropne... :(

Niby tak, ale wiesz jak jest w naszym kraju... Tutaj trzeba w wieku 24 lat ukończyć studia, inaczej każdy na ciebie krzywo patrzy. Co z tego, że mam pasję, energię i wiem czego chcę, skoro nikt nie chce mi dać szansy tego wykorzystać? Jestem skazana na pracę w gównianych miejscach typu call center zamiast rozwijać się w wyznaczonym przez siebie kierunku.

Kotku, ja akurat skończyłam studia, tyle że mało przyszłościowe (historię). Nie chodzi zatem o brak studiów, tylko że po moim kierunku ciężko z pracą (i tak miałam szczęście, że jakiś czas pracowałam w zawodzie). Szczerze mówiąc, dopiero po studiach dotarło do mnie kim chcę być w przyszłości i od tamtej pory stale konsekwentnie zmierzam w tym kierunku. Boję się tylko, że te wszystkie moje działania pójdą na marne. :(

Szukać to szukam, problem w tym, że idzie mi to fatalnie. Wszędzie wymagają większego doświadczenia, a skąd niby mam je mieć, skoro przepracowałam w zawodzie tylko pół roku (tzw. redukcja etatów)? Choć z natury jestem optymistką, to przez brak stałej pracy popadam w coraz większy dołek. Od tego roku lub przyszłego chciałabym iść na studia językowe, ale najpierw muszę znaleźć stałą pracę.

Rozumiem cię, także mam już 27 lat i zamierzam niedługo wskoczyć w zupełnie nową dziedzinę. Mam to szczęście, że są dość niskie bariery wejścia i liczą się tu głównie umiejętności, ale mimo to łatwo raczej nie będzie. Obecnie nadal studiuję. Mam licencjat z finansów, robię inżyniera. Do mnie także późno dotarło jaka ścieżka zawodowa mi najbardziej odpowiada.

Ja zmieniłam w wieku 37 :) Po raz trzeci

No to cieszę się, że nie jestem sama :) Czasami potrzeba czasu, żeby odnaleźć swoje powołanie. Moją miłością są języki słowiańskie, szczególnie czeski, stąd też myślę o studiach filologicznych. W moim regionie jest duże zapotrzebowanie na bohemistów, zatem może i dla mnie znalazła się praca jako tłumacz. Nie ukrywam, że marzą mi się studia w Pradze lub Brnie, ale na chwilę obecną to wszystko wydaje mi się nierealne. Poza pasją i jakimiś drobnymi oszczędnościami nie mam nic.

15:37 - i udało Ci się potem znaleźć pracę po kierunku, który studiowałaś jako ostatni? :)